Poczta Główna
LokalizacjaDuży neogotycki gmach poczty pochodzi z lat 1881-1893.
W głównej elewacji widoczne są dwa okazałe (i trzeci mniejszy) schodkowe szczyty neogotyckie, z których prawy stanowił szczyt główny na osi symetrii budynku obecnego przed jego powiększeniem po 1892 r. o sąsiednią kamienicę, mieszczącą wcześniej Hôtel de Varsovie (de Sanssouci); w nim to w 1812 r. zatrzymał się Napoleon Bonaparte.
Budynek reprezentuje typową architekturę monumentalnych niemieckich gmachów pocztowych z końca XIX w. Charakteryzuje się bogatą formą zdobnictwa neogotyckiego. Odwoływać się to ma do gotyku jako "niemieckiego stylu narodowego" przełomu XIX i XX w.
Wnęki elewacji bocznej i wnęki budynków podwórzowych posiadają dekorację sgraffitową z ornamentami roślinno-geometrycznymi; w dolnej części od strony kościoła Ducha św. znajdowało się pierwotnie okno wychodzące na działkę kościelną, co było przyczyną sporu z pastorem, w wyniku którego okno zostało zamurowane, a powstałą blendę pokryto dekoracją sgraffitową z napisem niemieckim, w tłumaczeniu "jeden uważa, drugi rozśmiesza, trzeci potwierdza, a ja nic nie widzę" (napis nie zachował się do dziś).
W głównej elewacji widoczne są dwa okazałe (i trzeci mniejszy) schodkowe szczyty neogotyckie, z których prawy stanowił szczyt główny na osi symetrii budynku obecnego przed jego powiększeniem po 1892 r. o sąsiednią kamienicę, mieszczącą wcześniej Hôtel de Varsovie (de Sanssouci); w nim to w 1812 r. zatrzymał się Napoleon Bonaparte.Budynek reprezentuje typową architekturę monumentalnych niemieckich gmachów pocztowych z końca XIX w. Charakteryzuje się bogatą formą zdobnictwa neogotyckiego. Odwoływać się to ma do gotyku jako "niemieckiego stylu narodowego" przełomu XIX i XX w.
Wnęki elewacji bocznej i wnęki budynków podwórzowych posiadają dekorację sgraffitową z ornamentami roślinno-geometrycznymi; w dolnej części od strony kościoła Ducha św. znajdowało się pierwotnie okno wychodzące na działkę kościelną, co było przyczyną sporu z pastorem, w wyniku którego okno zostało zamurowane, a powstałą blendę pokryto dekoracją sgraffitową z napisem niemieckim, w tłumaczeniu "jeden uważa, drugi rozśmiesza, trzeci potwierdza, a ja nic nie widzę" (napis nie zachował się do dziś).
Pierwotny budynek pocztowy był mniejszy: 7-osiowy, 3-kondygnacyjny z trzema neogotyckimi szczytami, z fasadą symetryczną i został zbudowany na miejscu dawnego pałacu Samuela L. Gereta.
Po 1892 r. budynek ten został powiększony o kolejnych 6 osi, poprzez dobudowanie części na sąsiedniej - południowej parceli, zajmowanej dotąd przez Hôtel de Sanssouci. Ta dobudowana część zwieńczona była wysmukłą wieżą telegraficzną (której zwieńczenie wznosiło się 42 m ponad grunt). Została ona uszkodzona w czasie II wojny światowej i w 1943 r. rozebrana. Dziś widoczny jest ślad w postaci fragmentu jakby niezakończonej wieży.
Budynek ten związany jest z długą historią poczty w Toruniu i z dużym znaczeniem Torunia w systemie przedrozbiorowej poczty polskiej.
Po 1892 r. budynek ten został powiększony o kolejnych 6 osi, poprzez dobudowanie części na sąsiedniej - południowej parceli, zajmowanej dotąd przez Hôtel de Sanssouci. Ta dobudowana część zwieńczona była wysmukłą wieżą telegraficzną (której zwieńczenie wznosiło się 42 m ponad grunt). Została ona uszkodzona w czasie II wojny światowej i w 1943 r. rozebrana. Dziś widoczny jest ślad w postaci fragmentu jakby niezakończonej wieży.
Budynek ten związany jest z długą historią poczty w Toruniu i z dużym znaczeniem Torunia w systemie przedrozbiorowej poczty polskiej.
