Gotycki krucyfiks w kościele Mariackim

Okazały krucyfiks z ok. 1510-1520 r. oryginalnie znajdował się być może na belce tęczowej w kościele Mariackim - pierwotnie gotyckiej, później obecnej barokowej z XVIII w.; od 1931 r. wisi na północnej ścianie nawy głównej.

 

Dzieło to wybija się swoją klasą artystyczną. Najpewniej było fundacją franciszkanów toruńskich. Wyróżnia go łagodna szczupła twarz Chrystusa z zamkniętymi oczami i lekko rozchylonymi ustami, a na smukłych kończynach zaznaczone napięte żyły i mięśnie.

Takie nienaturalnie napięte i wysmuklone ciało Jezusa ukrzyżowanego jest bezpośrednim nawiązaniem do Psalmu LVI, w którym ciało Chrystusa ukazane jest jako struna cytry, którą Odkupiciel odnawia (naprawia) przez swoją śmierć krzyżową. Temat ten rozpowszechnił m.in. Bernard z Clairvaux oraz św. Bonawentura, generał franciszkański.