Brama św. Jakuba
LokalizacjaNowe Miasto, ul. św. Jakuba / Piernikarska
600 ma na wsch. od Rynku Staromiejskiego
nie istnieje
istniała w okresie od przełomu XIII/XIV wieku do drugiej połowy XIX wieku
rozebrana przez władze pruskie w czasie zaboru
istniała w okresie od przełomu XIII/XIV wieku do drugiej połowy XIX wieku
rozebrana przez władze pruskie w czasie zaboru
Widok Bramy św. Jakuba wraz z przedbramiem, na planie Matthausa Meriana, poł. XVII w.
Brama Nowego Miasta Torunia z końca XIII wieku. Stała u wylotu ul. św. Jakuba. Przez bramę prowadził do miasta jeden z najważniejszych szlaków lądowych na Mazowsze, tzw. "stara droga" do Dobrzynia. Ze względu na znaczenie bramy już w średniowieczu została ona silnie ufortyfikowana.
Nazywana była także Bramą Drzewną, bo znajdował się przed nią plac, gdzie składowano drewno opałowe i budulcowe spławiane Wisłą. Później (od 1. poł. XVI wieku) między Bramą a Wisłą powstały - mocą przywileju króla Zygmunta Starego - składy soli (tzw. szopy solne), a także saletry, na tzw. Gradówce (zobacz: Toruń jako ośrodek handlu zbożem i solą).
Rys. obok: budynek obsługi składów solnych, ok. 1740 r.
W XV wieku przed Bramą zbudowano strukturę obronną, pełniącą rolę barbakanu. Składała się ona z 2 wież obronnych stojących obok siebie na linii równoległej do linii murów. Okrągłe budowle przykryte były stożkowatymi dachami. Wieże strzegły przejścia przez fosę i dostępu do właściwej Bramy.
► Więcej o Przedbramiu Bramy św. Jakuba tutaj
Nazywana była także Bramą Drzewną, bo znajdował się przed nią plac, gdzie składowano drewno opałowe i budulcowe spławiane Wisłą. Później (od 1. poł. XVI wieku) między Bramą a Wisłą powstały - mocą przywileju króla Zygmunta Starego - składy soli (tzw. szopy solne), a także saletry, na tzw. Gradówce (zobacz: Toruń jako ośrodek handlu zbożem i solą).Rys. obok: budynek obsługi składów solnych, ok. 1740 r.
W XV wieku przed Bramą zbudowano strukturę obronną, pełniącą rolę barbakanu. Składała się ona z 2 wież obronnych stojących obok siebie na linii równoległej do linii murów. Okrągłe budowle przykryte były stożkowatymi dachami. Wieże strzegły przejścia przez fosę i dostępu do właściwej Bramy.
► Więcej o Przedbramiu Bramy św. Jakuba tutaj
W roku 1822, w związku z budową nowych umocnień twierdzy toruńskiej (zobacz: Pierścień wewnętrzny Twierdzy Toruń), zbudowano Nową Bramę św. Jakuba, także nie zachowaną. Stała ona przed przedbramiem starej, średniowiecznej bramy, w pewnym przesunięciu na wschód; miała cechy neorenesansowo-klasycystyczne. Została zburzona w końcu XIX w.
