Historia powstania Centrum Sztuki Współczesnej "Znaki Czasu" w Toruniu

We wrześniu tegoż roku Program przyjął Rząd jako jeden z priorytetów Narodowej Strategii Rozwoju Kultury.
Minister oficjalnie podarował dwie prace, które mają stanowić zaczątek toruńskich zbiorów regionalnych sztuki współczesnej. Tymi upominkami były dzieła słynnego plastyka Edwarda Dwurnika oraz młodego krakowskiego artysty Marcina Maciejowskiego, nagrodzonego m.in. "Paszportem Polityki".
Zbiory mają powstawać dzięki funduszom ministerialnym, samorządowym (już na początku programu minister przeznaczył 250 tys. zł, a w grudniu Zarząd Województwa Kujawsko-Pomorskiego 30 mln zł), pieniądzom uzyskanym od sponsorów. Do takich kolekcji włączane będą nie tylko prace artystów z danego regionu, ale także dzieła twórców powszechnie znanych w całym kraju, bądź też nawet dzieła zagraniczne.
Do realizacji programu w Toruniu powołano regionalnego koordynatora - Stowarzyszenie Przyjaciół Sztuk Pięknych "Znaki Czasu" pod przewodnictwem Marka Żydowicza (prezesa fundacji "Tumult"), w skład którego weszli m.in. profesorowie Aleksander Wolszczan, Sławomir Kalembka, Marian Filar, Krzysztof Mikulski, Lech Wolski. Są tu też Jerzy Brzuskiewicz, Grażyna Szapołowska.

 

Na siedzibę Muzeum Sztuki Współczesnej - jako części większego kompleksu (gdzie siedzibę ma też: sala koncertowa na około 900 miejsc, Toruńska Orkiestra Symfoniczna, centrum konferencyjne i kompleks usługowo-handlowy związany z kulturą i sztuką) - władze miasta przekazały 7-hektarowy teren, tzw. Jordanek w obrębie ulic: Czerwona Droga - Aleja Jana Pawła II - Wały Sikorskiego. W wyniku tego w lipcu 2004 roku ogłoszono konkurs na koncepcję architektoniczną i zagospodarowanie przestrzenne terenu. Wybrano wstępny projekt Studia EL z Wrocławia.

Na parterze gmachu CSW mieszczą m.in. pomieszczenia do prezentacji multimedialnych i biblioteka. Pierwsze piętro zajmuje przestrzeń wystawiennicza. Na drugim piętrze znajduje się m.in. antresola, z której można oglądać niższe piętro. Na ostatniej kondygnacji zaplanowano kawiarnię widokową. Jest też jednopoziomowy parking.

 

Budowa kompleksu kosztowała ma około 40 milionów złotych. Spora część środków pochodziła z unijnej dotacji. Na tzw. wkład własny fundusze gwarantuje minister kultury (5 mln zł), który zaakceptował koncepcję zagospodarowania Jordanek i uznał toruński projekt za jeden z dwóch, obok budowy sali koncertowej w Poznaniu, najważniejszych zamierzeń swojej strategii oraz samorząd Torunia (również 5 mln zł).
Toruńskie Centrum Sztuki Współczesnej jest wpisane do ministerialnego rejestru instytucji narodowych i jest współfinansowane przez Ministerstwo Kultury.

 

Równolegle z tą inwestycją Stowarzyszenie "Znaki Czasu" tworzyło już kolekcję, która jest prezentowana w nowym muzeum. Udało się pozyskać m.in. 13 prac Jana Lebensteina, cykl 11 prac Jana Dobkowskiego pt. "Obrazy symultaniczne", 2 dyptyki Jana Prokopiuka oraz po jednej pracy Edwarda Dwurnika oraz Marcina Maciejowskiego.