Iluminacja zabytków Torunia
w przygotowaniu
Pierwsze próby oświetlenia toruńskich zabytków, mające na celu uatrakcyjnienie miasta nocą, wykonano w ramach "czynów społecznych" jeszcze w latach 50. XX wieku. Jako pierwsze oświetlono Ratusz Staromiejski oraz płytę Rynku Staromiejskiego. W latach 60. i 70. iluminowano panoramę Torunia od strony Wisły (Krzywa Wieża, mury obronne) oraz zorganizowano widowisko "światło-dźwięk" na zamku krzyżackim, upamiętniające 500-lecie zawarcia II pokoju toruńskiego (1966 r.). Parę lat później, z okazji 500-lecia urodzin Mikołaja Kopernika w 1973 roku zrealizowano nową iluminację Krzywej Wieży, bram staromiejskich, domu Mikołaja Kopernika oraz paru innych obiektów poza murem miejskim.
Zainstalowane wtedy reflektory nie działały zbyt długo, zniszczone przez chuliganów.
Ponownie iluminacja zaczęła się pojawiać w 1994 roku. Liczba reflektorów z każdym rokiem stopniowo wzrasta, choć i teraz zdarzają się zniszczenia. Jako pierwszy oświetlony został ciąg murów obronnych nad Wisłą wraz z bramami i basztami. Ideą było, aby wszystkie oświetlone obiekty tworzyły spójną panoramę, którą można podziwiać nocą od strony Wisły.
Wtedy też lampy oświetlać zaczęły także Katedrę Świętojańską (m.in. wieżę, dach), Kościoły: Mariacki (wschodni szczyt prezbiterium i trzy sygnaturki od strony Rynku Staromiejskiego), Św. Ducha (wieża), św. Jakuba (piękny szczyt prezbiterium oraz wieża) i od grudnia 1999 roku - jako ostatni obiekt tego etapu - kościół św. Katarzyny (cała bryła z kilkudziesięciu reflektorów, w tym widoczna z daleka najwyższa w Toruniu wieża).
W 1998 roku na toruńskiej starówce działało ponad 140 reflektorów. Najjaśniej świecą reflektory przy kościołach oraz Ratuszu, dające światło o mocy 400 i 1000 W.
W 1999 roku wykonano iluminację gmachu Narodowego Banku Polskiego oraz zainstalowano reflektory do iluminacji ciekawego w swojej formie kulistego zegara słonecznego w Dolinie Marzeń.
W 2001 roku oświetlono Dwór Bractwa św. Jerzego oraz Gdanisko i mury zewnętrzne ruin zamku krzyżackiego. W pobliżu Gdaniska wyeksponowana została też płynąca tu Struga Toruńska.
W 2002 i 2003 roku oświetlono najpiękniejsze zabytki Rynku Staromiejskiego: Dwór Artusa, Ratusz Staromiejski, pomnik Kopernika, fontannę Flisaka oraz Kamienicę Pod Gwiazdą (miasto planowało też iluminować rosnące tu drzewa, ale na zamiarach się skończyło). Teraz, łącznie z wcześniej już iluminowanym szczytem górującego nad północno-zachodnią częścią Rynku Kościoła Mariackiego, ten centralny plac miasta - salon Torunia - w porze wieczornej i nocnej posiada zachwycający i niezwykły urok. Rynek nabiera wtedy zupełnie innego wymiaru i wizerunku, a dzięki oświetleniu dostrzegamy detale nie rzucające się w oczy przy świetle dziennym.
Jednym z najładniej oświetlanych obiektów jest Dwór Artusa, gdzie wyeksponowano jego przepiękne detale światłem z kilku rodzajów reflektorów. Ponadto światłem zaznaczony jest dach i narożne sygnaturki Dworu.
Oświetlenie Dworu Artusa składa się z 5 kompletu dużych lamp o mocy 400 W oraz 23 małych o mocy 150 W. Działają one od zachodu do wschodu słońca w układzie astronomicznym, bez względu na okresowe zachmurzenie.
Dwór Artusa jest pierwszym obiektem, gdzie naświetlacze zamontowano do elewacji budynku, celem wydobycia szczegółów bogatych neorenesansowych detali architektonicznych. Zastosowano na tym obiekcie specjalnie dla niego zaprojektowane oprawy.
Ratusz Staromiejski oświetlany jest z każdej ze stron. Największe wrażenie robi wieża oraz ryzalit na fasadzie zachodniej. Oświetlane są też tutejsze narożne wieżyczki, zarówno od zewnątrz, jak i od wewnątrz.
Dzięki iluminacji obiektów starówki Toruń zyskał nowe oblicze - pełne zachwytu i tajemniczości. Najpiękniej prezentuje się jednak nadwiślańska panorama miasta, która oceniana jest przez turystów i obieżyświatów jako jedna z najpiękniejszych w Europie. Jej zdjęcie zdobi większość materiałów promocyjnych miasta, a panorama stała się kolejnym symbolem Grodu Kopernika.
W latach 2005-2006 oświetlono elewacji Kościoła św. Ducha oraz wzmocniono iluminację wieży tego kościoła i pobliskiego Kościoła Mariackiego, a także wprowadzono oświetlenia Domu Kopernika i Bramy Żeglarskiej. Reflektory pojawiły się także na ulicy Podmurnej. Oświetlona została baszta Koci Łeb.
Wszystkie instalacje po 1993 roku poprzedzone były próbami oświetleniowymi, a w przypadku Dworu Artusa i Ratusza Staromiejskiego przeprowadzono wizualizację komputerową tych obiektów. Połączenie tych dwóch działań pozwoliło na ustalenie dokładnych danych niezbędnych do sporządzenia dokumentacji technicznej a w fazie realizacji projektu - precyzyjnego umiejscowienia sprzętu. Przeprowadzone próby oświetleniowe pozwoliły doświadczalnie stwierdzić, jaka barwa światła jest najkorzystniejsza dla poszczególnych powierzchni.
