2.20. Toruń obronny XIX-wieczny: Twierdza Toruń z przedwodnikiem

 

 

Po kongresie wiedeńskim w 1815 r. zakończyła się epoka Księstwa Warszawskiego, a Toruń został przyznany Królestwu Prus. Granica prusko-rosyjska przebiegała ok. 10 km na wschód od Torunia, co spowodowało, że utrzymanie twierdzy toruńskiej i dalsza jej rozbudowa stała się sprawą nadrzędną.
Rozpoczął się okres budowy w Toruniu twierdzy fortowej, podzielony na dwa etapy: w pierwszym do roku 1871 powstał tzw. wewnętrzny pierścień fortyfikacji, później zaczęto budować pierścień zewnętrzny - Twierdzę Toruń I stopnia, w skład której wchodzi 15 dużych fortów i kilkaset mniejszych obiektów.
Jest to jedna z największych XIX-wiecznych twierdz w Europie, a jednocześnie najlepiej i najpełniej zachowana.

Trudno dziś uwierzyć, że jeszcze sto lat temu Toruń był jedną z najpotężniejszych twierdz w Europie, obejmującą oprócz fortyfikacji i związanego z nimi zaplecza wojskowego sieć dróg i węzłów komunikacyjnych oraz zabudowę cywilną. Zbudowana przez niemieckich zaborców Festung Thorn miała być pierwszym miejscem obrony przed spodziewanym atakiem Rosjan. Obecnie jest jednym z nielicznych miejsc, będącym świadectwem XIX-wiecznej ewolucji budownictwa obronnego.

Na zwiedzenie Twierdzy Toruń trzeba zarezerwować sobie kilka dobrych godzin, właściwie przeznaczyć cały dzień, bo obiektów jest rzeczywiście wiele. Niektóre są trudno dostępne, ale eskapada po toruńskich dziełach obronnych, zwłaszcza tych oddalonych od centrum miasta, może stanowić nie lada wyzwanie, a miłośnikom przygód znacznie podwyższyć poziom adrenaliny we krwi.

Trasa zwiedzania składa się z 2 głównych części: 1: pierścień wewnętrzny Twierdzy i 2: pierścień zewnętrzny Twierdzy (tutaj m.in. Muzeum Fortyfikacji Pancernej Twierdzy Toruń, Fort I Twierdzy Toruń oraz Fort IV Twierdzy Toruń); całość można więc podzielić na 2 etapy lub wybrać jeden z nich

 

Potrzebujesz dodatkowych wyjaśnień? Zapytaj: email, tel. 56 621 02 32