Bielany

Bielański Dwór (Weißhof; zwany też Białym Dworem, Prezydentówką) to dwór barokowy z początku XVIII wieku umiejscowiony w parku z tegoż okresu, stanowiącym zabytkowe założenie parkowe (wpisany do rejestru zabytków w 1971 roku) o powierzchni około 4 ha, z największym skupiskiem pomników przyrody w Toruniu (13 drzew, głównie dębów). Park ten niestety od wielu dziesięcioleci pozostaje zaniedbany i zniekształcony.

Dziś o toruńskiej Górze Szubienicznej - zwanej oryginalnie Galgenberg, później Wiesiołki lub Galgus - mało kto pamięta lub wie. Wzniesienie to, liczące ok. 65 m n.p.m., istniało jeszcze do lat 60. XX w. Przez całe stulecia Galgenberg był słynnym toruńskim miejscem straceń. Tu stała szubienica, na której egzekwowano wyroki sądu toruńskiego na osobach skazanych na śmierć haniebną przez powieszenie. 

Jest to jedna z najważniejszych realizacji w polskiej architekturze powojennej, pierwszy w Polsce kampus akademicki oparty bezpośrednio na wzorcach zachodnich i obejmujący pełen program funkcjonalny uczelni. Miasteczko akademickie na Bielanach zostało zaprojektowane i zbudowane w dużej części z okazji przypadającego w 1973 r. Roku Kopernikowskiego i związanych z tym obchodów 500. rocznicy urodzin patrona najstarszego uniwersytetu w północnej Polsce 

Kościół w swej architekturze posiada wiele odwołań do dawnych stylów architektonicznych, a bryła zewnętrzna posiada wyraźne reminiscencje gotyckie. Architektura kościoła nawiązuje nie tylko do dawnej architektury, ale i do stylu budownictwa charakterystycznego dla Pomorza. Kościół stanowi jednocześnie Sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy.