Dawne złotnictwo toruńskie
Toruńskie dawne złotnictwo obok krakowskiego i gdańskiego należało do najbardziej rozwiniętych w Polsce. Była to jedna z kilku dziedzin sztuki i gospodarki Torunia, świadcząca o jego wysokiej pozycji.
w przygotowaniu
Początki złotnictwa toruńskiego i wytwórczości złotniczej w Toruniu sięgają XIII w. i łączą się bezpośrednio z początkami miasta lokacyjnego. Otóż złotnicy zatrudnieni byli w mennicy toruńskiej, która założona została przed 1238 r., a więc już kilka lat po lokacji Torunia. Pierwszą znaną dziś informacją pisemną o działalności i obecności złotnika jest wzmianka z 1317 r., w której zawarto wiadomość o złotniku zwanym Petrus Aurifaber.
Z kolei z 2. poł. XIV w. mamy pierwsze wiadomości o organizacji chechowej skupiającej złotników, szklarzy i konwisarzy toruńskich. Odrębny, samodzielny cech złotników istniał natomiast na pewno przed 1476 r., bo z tego roku pochodzi najstarszy zachowany dokument o tym mówiący. Nie znaczy to jednak, że cech złotników toruńksich nie istniał już wcześniej - na uwadze musimy mieć fakt dużej produkcji złotniczej w Toruniu od końca XIV w.
