Madonna z Dzieciątkiem XV w.

Późnogotycka figura Madonny z Dzieciątkiem z ok. 1500 r. to drugie podobne przedstawienie znajdujące się w kościele św. Jakuba po Madonnie z Dzieciątkiem z XIV w. To jest dziełem toruńskiego anonimowego Mistrza Ołtarza św. Wolfganga, którego główną pracą jest ołtarz św. Wolfganga w Katedrze Świętojańskiej. Jego twórczość jest wybitnym przykładem średniowiecznego stylu łamanego, a dzieła z jego pracowni daleko wykraczały poza Toruń i Prusy Królewskie.
Figura ta jest także jednym z kilku zabytków przeniesionych z niestety rozebranego w XIX w. przez władze Królestwa Prus dominikańskiego kościoła św. Mikołaja.

Postać Marii stoi na półksiężycu z maską lunarną, symbolizując zwycięstwo nad zmiennością świata. 
Rzeźba wykonana została z drewna lipowego, następnie polichromowana i pozłocona. Dziewczęca i pełna uroku Matka Boska ukazana jest w pełnej postaci, na lewym przedramieniu niosąc nagie Dzieciątko Jezus. W prawej ręce trzyma długie berło, typowy atrybut Matki Boskiej Różańcowej.