Domy tkaczy sukiennych w Chełmnie
Przy ulicy 22 Stycznia znajduje się 21 kamienic (pod numerami: 8, 10, 12, 25, 27, 28, 29, 31, 32, 33, 35, 37, 38, 39, 41, 42, 43, 45, 47, 49 i 51) zbudowanych dla pracowników manufaktury sukna (tkaczy sukiennych). Przedsiębiorstwo to zostało założone w 1776 r. z inicjatywy króla Prus, Fryderyka II, który po zdobyciu w ramach I rozbioru Rzeczypospolitej obszaru polskich Prus Królewskich (w tym Chełmna) rozpoczął intensywną politykę germanizacji tych terenów oraz politykę osłabiania gospodarczego Torunia i Gdańska - dwóch miast nieobjętych rozbiorem i pozostałych jeszcze w granicach Rzeczypospolitej. W przypadku Torunia polityka ta wyrażała się inwestowaniem ogromnych nakładów finansowych w rozwój gospodarczy niedalekich miast - Bydgoszczy (zobacz: Dominujemy nad Toruniem już od ponad 160 lat) i Chełmna właśnie w celu uczynienia ich ośrodkami konkurencyjnymi wobec Torunia i osłabiającymi jego znaczenie i potencjał (zobacz: Nowe ośrodki jako przeciwwagi Torunia i Gdańska).
Jednym z elementów tego było właśnie założenie manufaktury sukienniczej w Chełmnie. Zatrudniono tutaj 75 pracowników ściągniętych z terenów państwa pruskiego.
Domy te powstały ok. 1776 r., większość wg jednolitego projektu. Pośrodku znadują się wejścia i sienie przelotowe. Niektóre domy zachowały jeszcze oryginalną stolarkę drzwiową i okienną.
Ulica 22 Stycznia wtedy nosiła nazwę Tkackiej lub Sukienniczej. Wcześniej natomiast miała nazwę Knapska, a w XIX w. Friedrichstrasse. Obecna jej nazwa odnosi się do odzyskania niepodległości i włączenia Chełmna w dniu 22 stycznia 1920 r. do II Rzeczypospolitej.