Rezerwaty "Płutowo" i "Zbocza Płutowskie"
Oba rezerwaty przyrody położone są w strefie krawędziowej Wysoczyzny Chełmińskiej stromo opadającej do doliny Wisły.Położone są na płd.-zach. od Chełmna: Zbocza Płutowskie ok. 7 km, Płutowo ok. 11 km.
Rezerwat Zbocza Płutowskie leży między wsiami Płutowo a Starogród. Teren rezerwatu ciągnie się ok. 3,5 km pasem krawędzi Wysoczyzny Chełmińskiej i obejmuje zbocze doliny Wisły wraz z systemem dolinek bocznych. W środkowej części rezerwatu przecina je "Parów Kiełpiński". Południowa granica rezerwatu zbiega się z granicą rezerwatu leśnego Płutowo, a granica północna znajduje się u podnóży Góry Zamkowej w Starogrodzie.
Ścieżka edukacyjno-przyrodniczaNa terenie obu rezerwatów w 2012 r. wytyczono ścieżkę edukacyjno-przyrodniczą wiodącą przez ich malownicze zakątki. Ścieżka zachęca do aktywności na świeżym powietrzu połączonej z edukacją przyrodniczą. Znajduje się tu również 5 przystanków na których strudzeni wędrowcy mogą odpocząć. Wędrówkę ścieżką można rozpocząć w Płutowie w pobliżu dawnej gajówki lub w Kiełpiu.
Rezerwat "Płutowo"
Rezerwat ścisły "Płutowo" utworzono (w 1956 r.) w celu zachowania rzadko obecnie na Pomorzu spotykanego typu lasu mieszanego występującego na zboczach parowu z bardzo zróżnicowanymi pod względem składu gatunkowego drzewostanami.
Obejmuje śródpolny parów opadający ku dolinie Wisły na północ od wsi Płutowo, o łącznej powierzchni 17,96 ha, długości ok. 1200 m, a głębokości u wylotu do doliny Wisły 57 m. Parów powstał w wyniku erozyjnej działalności wód. Dnem parowu płynie strumień, który nadal jest przyczyną silnej erozji zboczy i dna jaru. W środkowym biegu przybiera charakter potoku górskiego. Zbocza parowu są strome, pocięte poprzecznymi jarami.
W rezerwacie występuje kilkadziesiąt gatunków drzew i krzewów oraz kilkaset gatunków roślin zielnych. W drzewostanie najliczniej występują: grab, dąb szypułkowy, lipa drobnolistna, klon zwyczajny, buk i jesion. Towarzyszą im wiązy (pospolity, szypułkowy, górski), jawor, olsza czarna, osika. Średni wiek drzew to 100-120 lat, a pojedyncze dęby, wiązy i lipy przekraczają nawet 200 lat. Najpospolitsze krzewy to: leszczyna, trzmielina europejska, bez czarny, czeremcha pospolita. Występuje tu również chroniony wawrzynek wilczełyko, a gdzieniegdzie dolne partie drzew oplata bluszcz pospolity - jedna z nielicznych krajowych lian.
Roślinność runa najlepiej i najpiękniej rozwija się wiosną w okresie pełnego oświetlenia dna lasu. Tworzy wówczas niezwykle barwny kobierzec. Biało zakwitają zawilce gajowe, marzanka wonna, szczawik zajęczy. Kontrastują z nimi niebiesko kwitnące przylaszczki i fiołki, żółto kwitnące zawilce oraz mające różne odcienie czerwieni: miodunka ćma, groszek leśny, kopytnik. Latem większość gatunków ustępuje roślinom o mniejszych wymaganiach światła i dno lasu zdominowane jest wówczas przez trawy oraz wysokie byliny.
Rezerwat "Zbocza Płutowskie"
Rezerwat leży między Płutowem a Starogrodem, na stromym, nachylonym do 30 stopni i wysokim, dochodzącym do 87 m n.p.m. zboczu doliny Wisły. Zajmuje 34,5 ha powierzchni i ciągnie się ok. 3,5 km w kierunku południkowym.
Zbocza Płutowskie charakteryzują się specyficznym, suchym i ciepłym mikroklimatem, który powstał lokalnie pod wpływem silnego nasłonecznienia oraz zasadowym odczynem gleb deluwialnych brunatnych (słabo wykształconych właściwych i luźnych).
Chronione są tu fragmenty zboczy nad Wisłą porośnięte bogatą roślinnością stepową z udziałem miłka wiosennego. Jest to najbogatsze nad dolną Wisłą skupisko roślinności kserotermicznej. Murawy stepowe zachowały się w górnej partii zboczy, dolne zaś opanowane zostały przez zbiorowiska formacji krzewiastych.
Rezerwat powstał w 1963 r. w celu zabezpieczenia rzadkiej flory ciepłolubnej tworzącej niewielkie, reliktowe płaty. Głównym przedmiotem ochrony są dwa kserotermiczne zespoły murawowe: zespół pięciornika piaskowego i ostnicy włosowatej oraz zespół miłka wiosennego i kłosownicy pierzastej. Flora zbiorowisk roślinnych rezerwatu stanowi cenny materiał naukowy, pozwalający rozwiązać nie do końca poznaną historię wędrówki i pochodzenie roślinności stepowej w Polsce.
