Kamienica Rynek Staromiejski 31

 

 

Kamienica ta sięga początkami końca XIII w., jak większość kamienic przy toruńskim Rynku Staromiejskim.

Pierwotnie była niższym od obecnego budynkiem gotyckim, rozbudowanym jeszcze w okresie średniowiecza, zyskując wtedy wszystkie typowe cechy toruńskiej i hanzeatyckiej kamienicy patrycjuszowskiej.

W okresie nowożytnym jej fasada została przekształcona w tym stylu manieryzmu północnego (1653 r.). Ponownie przekształcona i tym razem przebudowana wewnątrz w końcu XIX w. na wielomieszkaniową czynszową - taką funkcję pełni do dziś.

 

Widok z pocz. XX w.

 

Z okresu nowożytnej świetności do dziś zachował się zdobiony manierystyczno-barokowy szczyt kamienny z 1653 r. który jeszcze przed II wojną światową wieńczyła alegoryczna figura putta (obecnie pozostał po niej tylko postument na szczycie).
Kamienne ornamenty szczytu mają zdobienia o motywach smoków w wolutach i szyszek na krawędziach - dość popularnych w ówczesnym Toruniu.