Malowidła w kamienicy ul. Wielkie Garbary 11

Kamienica gotycka przy ul. Wielkie Garbary 11 na Nowym Mieście w Toruniu wybudowana została w konstrukcji szkieletowej w XV wieku jako typowy toruński dom mieszczański-patrycjuszowski (zobacz: Kamienice mieszczańskie i patrycjuszowskie). Z czasu gotyckiego zachowane są mury piwniczne i w części naziemnej zbudowane w konstrukcji szkieletowej mury boczne budynku. W okresie nowożytnym (XVI i XVII w.) kamienica została zmodernizowana, a fasada otrzymała charakterystyczną dla tego okresu szatę manierystyczną. Budynek ponownie został przekształcony w XVIII i XIX w., w wyniku czego m.in. fasada została pozbawiona szczytu. W tej formie zachowała się do dziś - część poniżej dawnego szczytu jest oryginalna z XVII w., a część powyżej gzymsu (skrywająca ścięty szczyt) - z XIX w.

W latach 1990-1991 w budynku przeprowadzono generalny remont. Został on wówczas zaadaptowany dla potrzeb budynku biurowego. 

Wnętrze posiada historyczny układ z wysoką sienią oraz traktem przednim i tylnym.