Bramy miejskie nieistniejące (niezachowane)

Brama Chełmińska
Bramę Chełmińską zbudowano w 1. poł. XIV w. u wylotu ul. Chełmińskiej, wzmacniając obronę wjazdu do Starego Miasta Torunia od strony północnej. Reprezentowała typ wysokiej baszty wieżowej i była najwyższą bramą średniowiecznego Torunia, przewyższającą okoliczne 3-piętrowe kamienice.
Brama Starotoruńska
Była najstarszą bramą w Toruniu, zbudowaną po połowie XIII wieku, i jedyną prowadzącą w kierunku zachodnim. Brama usytuowana była w okolicach dzisiejszego skrzyżowania ul. Kopernika (dawniej ul. Starotoruńskiej) z ul. Pod Krzywą Wieżą. Prowadziła w kierunku zachodnim, w stronę osady Stary Toruń (stąd jej nazwa), tj. pierwotnej lokalizacji Torunia.
Brama Więzienna (Paulińska; Paulerska)
Brama stała na styku ulic Szewskiej (od strony Starego Miasta) i Most Pauliński. Została zbudowana po założeniu Nowego Miasta Torunia w 1264 roku (chociaż pierwsze wzmianki o niej pochodzą dopiero z 1350 roku), a rozebrana w 1879 r.
Brama Wielka (Wysoka; Kotlarska)
Ta jedna z dwóch wschodnich bram miejskich Starego Miasta pierwotnie nazywana była Dobrzyńską. Jeszcze przed lokacją Nowego Miasta Torunia (1264 r.) na wschód od niej prowadziła "stara droga dobrzyńska", będąca elementem ważnego szlaku handlowego z hanzeatyckiego Torunia na Mazowsze i do Rusi (Włodzimierza Wołyńskiego i Kijowa
Brama Łazienna
Średniowieczna brama Starego Miasta, usytuowana była u wylotu ul. Łaziennej na nabrzeże wiślane, rozebrana w 1900 r.; jedna z 4 bram prowadzących na toruńskie nabrzeże portowe. Jako jedyna z nich została rozebrana, a przyczyna tego jest dziś nie wyjaśniona
Brama św. Katarzyny
Była to średniowieczna brama nowomiejska. Stała u wylotu ul. św. Katarzyny, pochodziła z pierwszej połowy XIV wieku. W średniowieczu przez bramę wypędzano bydło z obu miast (Starego i Nowego) na tzw. Wygon (stąd wymienna nazwa bramy - Bydlęca; jednak później częściej stosowano bardziej szlachetną nazwę - św. Katarzyny).
Brama św. Jakuba
Brama Prawa
Brama Nowego Miasta, stała u wylotu ul. Prostej, przy dzisiejszym połączeniu jej z ul. Dominikańską. Powstała w pierwszej połowie XIV wieku, rozebrana w XIX w.
Brama Garbarska
Była to ważna XIII-wieczna brama w ciągu murów Nowego Miasta. Zlokalizowana u wschodniego krańca ulicy Wielkie Garbary była główną bramą prowadzącą z miasta na zamek krzyżacki
Brama nowomiejska bezimienna
Brama nowomiejska, stała u zachodniego wylotu ul. Wielkie Garbary, tj. w kierunku Starego Miasta Torunia, stała więc po drugiej stronie fosy oddzielającej Nowe Miasto od Starego Miasta, naprzeciwko dawnej staromiejskiej Bramy Wielkiej.

Spośród dawnych 13 lub 14 średniowiecznych bram toruńskich (8 bram Starego Miasta + 5 lub 6 bram Nowego Miasta) do dziś zachowały się jedynie 3 (>>>). Są to bramy nadbrzeżne Starego Miasta, prowadzące nad Wisłę, do dawnego portu.
Pozostałe bramy Starego Miasta i wszystkie Nowego Miasta zostały rozebrane przede wszystkim w 2. poł. XIX w., za wyjątkiem nowomiejskiej bezimiennej bramy zamykającej ul. Królowej Jadwigi, którą zliwkidowano zapewne wkrótce po połączeniu obu miast na początku polsko-krzyżackiej wojny 13-letniej, po 1454 r.; w takim samym czasie mogła ulec likwidacji domniemana szósta brama Nowego Miasta Torunia stojąca u wylotu ul. Zaułek Prosowy.

Powrót do:

Zabytki nieistniejące

Zobacz też: