Piwnice Ratusza Staromiejskiego

Piwnice gotyckie znajdują się nie tylko pod każdym ze skrzydeł budynku Ratusza Staromiejskiego, ale również pod jego dziedzińcem.

Piwnice pod skrzydłem wschodnim zachowały się do dziś w stanie pierwotnym, w przeciwieństwie do piwnic pod skrzydłem zachodnim, kóre zostały nieznacznie przebudowane w ciągu wieków.

 

Piwnice ratuszowe sklepione beczkowo i wsparte na granitowych słupach, od średniowiecza były przeznaczone do składowania i wyszynku wina toruńskiego (zobacz: Uprawa winorośli w dawnym Toruniu); w piwnicach pod dziedzińcem wina dojrzewały.

W czasach nowożytnych nadal prowadzony był wyszynk, jednak nie wina jak dawniej, ale piwa, zwłaszcza piwa toruńskiego produkowanego w miejskim folwarku w Przysieku ("Piwnica Przysiecka" w Ratuszu; zobacz: Browary i piwo toruńskie w okresie przedrozbiorowym).

Piwnice były dzierżawione, poza "Piwnicą Gdańską" w płn.-wsch. narożniku Ratusza, w której Rada toruńska prowadziła wyszynk. Po raz pierwszy nazwa piwnicy "Gdańskiej" pojawiła się w 1549 r. Później, w okresie międzywojennym Piwnica Gdańska zajmowana była przez Konfraternię Artystów, założoną w 1920 r. przez malarza Juliana Fałata i pisarza Artura Górskiego, która do 1939 r. była ośrodkiem życia artystycznego Torunia.

 

Piwnice były dostępne bezpośrednio z Rynku przez zejścia szerokimi schodami (jednak w czasie II wojny światowej zejścia te zostały w większości zlikwidowane przez władze niemieckie) i nazywane były od wizerunków wyszynków umieszczonych nad wejściami; były więc piwnice: Pod Lwem, Pod Łabędziem, Pod Kogutami, Pod Smokiem, Pod Koroną.

 

Dziś w piwnicach od strony południowej i zachodniej mieszczą się lokale gastronomiczne, a Piwnica Gdańska służy celom wystawienniczym Muzeum Okręgowego.