Miejskie mury obronne w Chełmnie
Mury obronne są dzisiaj dumą Chełmna i jednym z jego wyróżników, bowiem zachowały się niemal w pełnym obwodzie (który wynosił 2,3 km). W latach 1860-1870 rozebrano dwa krótkie odcinki muru wzdłuż obecnej ulicy Stare Planty i w części ulicy Podmurnej oraz pięć spośród siedmiu bram, zasypano także część fosy miejskiej, z wyjątkiem odcinka na którym utworzono Nowe Planty. W ten sposób do dziś zachował się niepełny obwód murów, a ich długość wynosi ok. 1,7 km.
Wprawdzie zbudowano tutaj tylko pojedynczą linię murów, bez międzymurza i fosy (fosa istniała jedynie od strony wschodniej i zachodniej), to jednak sama lokalizacja miasta na wzniesieniu podnosiła walor obronny. Obwód murów dopasowany jest do krawędzi wysoczyzny, na której położone jest miasto.
Ceglane mury zaczęto wznosić w 1267 r., podwyższając je w XIV i XV w. i zwieńczając krenelażem, następnie dzięki przywilejowi króla Zygmunta Augusta w 1563 r., podwyższono je znowu jednak zamurowującczytelne jeszcze do dziś blanki (krenelaż).
Fragment murów obronnych z widoczną częścią po podwyższeniu i zamurowaniu krenelaża
W ciągu murów znajdowało się ok. 25 baszt i wież obronnych oraz 6 bram. Do dziś zachowały się 23 baszty i 2 bramy (w tym Merseburska przekształcona i nie pełniąca swej funkcji).