Kamienica ul. M. Kopernika 19

 

Kamienica średniowieczna, której najstarszą częścią są mury obwodowe piwnic z końca XIII w.; wyższe mury pochodzą z XV w. Kamienica trójosiowa, dwupiętrowa. Pierwotnie jej gotycka elewacja była niemal identyczna (ale w zwierciadlanym odbiciu) z elewacją (obecnie widoczną) kamienicy sąsiedniej - pod nr 17. Świadczy o tym np. zachowany fragment wysokiej wąskiej wnęki oraz fragmenty fryzów na styku obu fasad.

 

W średniowieczu obie sąsiednie kamienice były blixniacze i posiadały niemal identyczne fasady gotyckie, jak w lustrzanym odbiciu.

 

W okresie nowożytnym, w 2. poł. XVII w. dokonano przebudowy kamienicy i wyrównano poziomy w obu traktach (przednim i tylnym) oraz zmieniono położenie okien. Ponownych, tym razem mniej znaczących zmian dokonano w 2. poł. XVIII w., a fasada otrzymała rokokowe zdobienia o jasnych motywach rocaillowych na ciemnym tlen w niszach łukowych nadokiennych.

W latach 30. XIX w. kamienica została pozbawiona szczytu.
Wewnątrz zachowany oryginalny układ wnętrza z traktem przednim i tylnym oraz wysoką sienią.
Obecnie mieści Zakład Zasobów Środowiska i Geozagrożeń Instytutu Geografii Polskiej Akademii Nauk.