Aleksander Wolszczan
Urodzony w Szczecinku. Od 1982 roku przebywa w USA. Początkowo pracownik Cornell University w Ithaca oraz Princeton University, następnie profesor University of Pennsylvania w Filadelfii. W latach 1994-2008 kierował astronomią na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika, od 1997 był dyrektorem Centrum Astronomicznego UMK w Piwnicach; od 1994 roku członek Polskiej Akademii Nauk.
Prowadząc w Arecibo (Portoryko) obserwacje, za pomocą największego na świecie radioteleskopu, odkrył w 1990 roku pulsar PSR B1257+12. W 1992 roku wysunął oficjalnie twierdzenie o istnieniu wokół pulsara układu planetarnego. Doniesienie to spotkało się ze sceptycznym przyjęciem części uczonych. W 1994 roku w wyniku dalszych badań opublikował nowe dane dotyczące odkrytego przez siebie pozasłonecznego układu planetarnego, potwierdzające odkrycie.
W 1992 roku otrzymał Nagrodę Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej.
Prowadząc w Arecibo (Portoryko) obserwacje, za pomocą największego na świecie radioteleskopu, odkrył w 1990 roku pulsar PSR B1257+12. W 1992 roku wysunął oficjalnie twierdzenie o istnieniu wokół pulsara układu planetarnego. Doniesienie to spotkało się ze sceptycznym przyjęciem części uczonych. W 1994 roku w wyniku dalszych badań opublikował nowe dane dotyczące odkrytego przez siebie pozasłonecznego układu planetarnego, potwierdzające odkrycie.
W 1992 roku otrzymał Nagrodę Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej.