Jakub Kazimierz Rubinkowski

(1668-1749) - pierwszy polski pocztmistrz królewski, rajca katolicki i burgrabia królewski, walczył w XVIII wieku o katolickość protestanckiego Torunia. Urodził się w Szaflarach na Podhalu.

 

Karierę zrobił na dworze króla Jana III Sobieskiego, którego cieszył się zaufaniem. W 1696 roku został wpisany na listę obywateli - przybyszów miasta Torunia jako kupiec. Tu dzięki bogatemu ożenkowi, swoim kontaktom i pracy na stanowisku komisarza celnego, dorobił się sporego majątku. Stał się właścicielem kilku kamienic. W bliskości Nowego Miasta zakupił 3 parcele (Grzeszowską, Prussowską i Wilimowską), zakładając początkowo folwark, następnie wieś, której nadał nazwę Rubinkowo. Tu pobudował dworek, będący letnią rezydencją oraz browar, karczmę, młyn i owczarnię. Żaden z tych obiektów nie zachował się, a jedynie pozostała przekształcona budowla dworku stojąca dziś przy ul. Skłodowskiej-Curie 100.

 

Dawny dworek na folwarku Rubinkowo z 1. poł. XVIII w. w późniejszych stuleciach został przekształcony i w takiej formie zachował się do dziś

 

Równolegle Rubinkowski jako komisarz celny był aktywnym kupcem i agentem handlowym, a od 1715 roku, po uzyskaniu od króla Augusta II Mocnego patentu, piastował przez 34 lata zaszczytne i dochodowe stanowisko pocztmistrza królewskiego w Toruniu (patrz też: Historia poczty w Toruniu). Redagował wówczas popularną gazetę, której odbiorcami byli najwięksi dygnitarze ówczesnej Rzeczypospolitej.

W 1724 roku, na mocy dekretu komisji sejmowej po tumulcie toruńskim, uzyskał godność rajcy miejskiego (stał się 1 z 4 rajców katolickich wprowadzonych do Rady aby osłabić pozycję patrycjatu protestanckiego), będąc rzecznikiem i przywódcą interesów katolików toruńskich. Od tej pory, pełniąc w 1731 roku również funkcję burgrabiego królewskiego, a od 1732 roku burmistrza, prowadził w Toruniu nieprzerwaną działalność publiczną. Był jednym z nielicznych toruńskich katolików wśród wysokiej rangi urzędników miejskich i przedstawicieli elity władzy, a jednocześnie literatem, publicystą, bibliofilem i miłośnikiem sztuki, czego wyrazem była fundacja 19 obiektów znajdujących się w toruńskich kościołach, w tym restauracja epitafium Mikołaja Kopernika w Katedrze św.św. Janów.
Rubinkowski mieszkał w kamienicy przy ul. Żeglarskiej 11 na Starym Mieście.
Na terenach dawnej posiadłości w latach 70. XX w. zaczęła powstawać największa obecnie dzielnica mieszkaniowa Torunia - Rubinkowo.
Imię Rubinkowskiego nosi jedna z ulic na Mokrem.