Kamienica Rynek Staromiejski 4
LokalizacjaKamienica gotycka z XIV w., od 1389 r. do 2011 r. mieściła jedną z najstarszych w Europie nieprzerwani działających aptek (więcej o Aptece Królewskiej tutaj), od 2011 r. cukiernia i apartamenty.
Obecna skromna i bezstylowa fasada kamienicy pochodzi z poł. XIX w., kiedy to ozdobną elewację renesansową usunięto, pozbawiając ją jednocześnie szczytu.
Zachowała się jedynie gotycka elewacja i szczyt tylny - od podwórza.
Gotycka szczytowa fasada tylna z trzema ostrołukowymi wnękami.
Na zewnątrz oficyny efektownie i klimatycznie prezentuje się barokowa galeria z XVIII w., umożliwaijąca dostęp do pomieszczeń oficyny z 1. piętra kamienicy.
Na zewnątrz oficyny efektownie i klimatycznie prezentuje się barokowa galeria z XVIII w., umożliwaijąca dostęp do pomieszczeń oficyny z 1. piętra kamienicy.
Po zlikwidowaniu w 2011 r. trzeciej najstarszej nieprzerwanie działającej w Europie apteki, obecnie o wartości tego miejsca decydują już tylko zachowane wyjątkowe elementy wnętrza kamienicy, przede wszystkim z okresu gotyku, renesansu oraz z XVIII i XIX w.
Wewnątrz na parterze obszerne gotyckie pomieszczenie dawnej apteki z widocznymi w ceglanej ścianie bocznej wieloma gotyckimi wnękami (podobne wnęki na przeciwnej ścianie bocznej zostały zasłonięte w 2011 r.); na ścianie w tylnej części pomieszczenia wnękowy ślad po dawnym kominku.
Gotycka ściana zachodnia parteru. Po lewej: miejsce po renesansowym kominku. Po prawej wnęki ścienne
XIV-wieczna wnęka umywalkowa - stosunkowo częsty element wyposażenia toruńskich kamienic średniowiecznych (>>>).W tej kamienicy wnęka znajduje się w izbie traktu tylnego na parterze.
Pomieszczenie to nakrywa drewniany strop belkowy z polichromiami renesansowymi z 2. poł. XVI w. w formie m.in. klasycznej renesansowej plecionki.
Więcej o fenomenie toruńskich polichromii tutaj.
Więcej o fenomenie toruńskich polichromii tutaj.
Renesansowe (2. poł. XVI w.) polichromie na stropie belkowym na parterze
Wyjątkowym zabytkiem jest gotycki gotycki filar wykonany ze gotlandzkiego granitu, umieszczony w przejściu do oficyny.
Na parterze w oficynie znajduje się m.in. reprezentacyjne pomieszczenie z XIX-wiecznym stropem kasetonowym z iluzjonistycznymi rozetami oraz z motywami pozłacanych głów lwich.
Na parterze w oficynie znajduje się m.in. reprezentacyjne pomieszczenie z XIX-wiecznym stropem kasetonowym z iluzjonistycznymi rozetami oraz z motywami pozłacanych głów lwich.
Cenne malowidła znajdują się w połączonej sąsiedniej kamienicy (pod nr 3). Są to renesansowe (2. poł. XVI w.) polichromie stropowe w formie wici roślinnych, owoców w bogatej kolorystyce i formie. W podobny sposób przedstawiają się malowidła ścienne z tegoż okresu, biegnące w formie fryzu poniżej stropu.
Do kolejnych zabytkowych elementów wyposażenia należą m.in.:
- gotycka wnęka umywalkowa z XIV w. w tylnej części parteru z zachowaną drewnianą półką oraz odpływem w narożniku,
- drewniane schody z XVIII w. prowadzące na górnej kondygnacje,
- piec kaflowy bogato zdobiony, XVIII w
- drewniania obudowa niewielkiej szafki ściennej, XVIII w.
- gotycka wnęka umywalkowa z XIV w. w tylnej części parteru z zachowaną drewnianą półką oraz odpływem w narożniku,
- drewniane schody z XVIII w. prowadzące na górnej kondygnacje,
- piec kaflowy bogato zdobiony, XVIII w
- drewniania obudowa niewielkiej szafki ściennej, XVIII w.
