Ulrich Schober
(1559-1598) - poeta i konrektor Gimnazjum Akademickiego.
Urodził się w Lubinie na Śląsku, od 1573 r. nauki pobierał w gimnazjum św. Elżbiety we Wrocławiu, od 1577 r. studiował łacinę, grekę, filozofię na uniwersytecie w Lipsku. Jako wszechstronnie wykształcony humanista i z polecenia wykładowcy uniwersyteckiego Franza (Franciszka) Tidicaeusa został zatrudniony na stanowisku konrektora toruńskiego Gymnasium w 1585 r. Jednocześnie tenże Tidiceaus - doktor filozofii i medycyny również osiadł w Toruniu, gdzie został fizykiem miejskim i wykładowcą filozofii w Gymnasium.
Brał udział w reformie (w kwestiach naukowych i poedagogicznych) Gymnasium przekształcającej w 1594 r. tę szkołę w uczelnię półwyższą - Gymnasium Academicum, co nastąpiło w znacznej mierze dzięki inicjatywie burmistrza Heinricha Strobanda.
Również brał udział w pracach nad drukiem Institutio Literata - czasopisma pedagogicznego ukazującego się w latach 1586-1588, w którym publikowano traktaty dotyczące odnowy szkolnictwa, w tym pisma Jana Sturma – wielkiego niemieckiego reformatora oświaty ze Strasburga; wydawnictwo to stanowiło niejako pierwszą encyklopedię pedagogiczną (zobacz: Dawne czasopisma toruńskie).
Był też autorem tekstów w publikacji pt. Orationes Decem, upamiętniającej otwarcie Gimnazjum Akademickiego.
Wspólnie z Heirnichem Strobandem był autorem koncepcji i organizatorem biblioteki gimnazjalnej, którą zorganizowano na wzór najlepszej ówcześnie biblioteki w Lejdzie (zobacz: Dawne biblioteki toruńskie).
Również wspólnie ze Strobandem w 1595 r. opracował memoriały i projekty uruchomienia w Toruniu pełnoprawnego uniwersytetu, którego jednak ostatecznie nie udało się otworzyć.
Jako poeta tworzył wiele okolicznościowych wierszy, mów, elegii, panegiryków, upamiętniających osoby oraz wydarzenia, wydając je m.in. pod tytułami: Poematum libri tres (Toruń, 1592 r.), Miscellanea poetica (Lipsk, 1593 r.), Paralipomena (Toruń, 1595 r.), a także Olbiopolis seu civis beata (Lipsk, 1592 r.), w którym przedstawiał wizje szczęśliwego miasta-państwa, które już w czasie pokoju obiawiając się wojny (w myśl łacińskiej maksymy Si vis pacem para bellum) wznosi mury obronne, a także które w znajduje dobrobyt w swych sprawiedliwych rządach. Jest to odniesienie wprost do wizji wolnej i idealnej republiki mieszczańskiej, nawiązującej do cnót starorzymskich, a realizowanej w Toruniu m.in. przez elitę miasta z burmistrzem Heinrichem Strobandem na czele (zobacz: Respublica Thorunensia, wielkie miasto pruskie).
