Christoph (Krzysztof) Hartknoch
Urodził się w Jabłonce w Prusach Książęcych, w rodzinie luterańskiej, ojciec był pastorem i kierownikiem miejscowej szkoły parafialnej. Od 1657 r. uczył się w szkole staromiejskiej w Królewcu, od 1662 r. studiował na wydziale filozoficznym tamtejszego uniwersytetu. Później był rektorem szkoły luterańskiej w Wilnie, od 1667 r., po krótkim pobycie w Gdańsku, wrócił na studia do Królewca, które skończył po przerwie w 1672 r. Pozostał na uniwersytecie prowadząc wykłady z filozofii i historii i zajmując się historią Prus i Rzeczypospolitej, publikując kilka rozpraw.
Na pocz. 1677 r. został zaproszony przez rektora Gimnazjum Akademickiego w Toruniu, Ernsta Königa do objęcia profesury w tutejszym Gimnazjum. Pierwszym dziełem, jakie opublikował po przybyciu do Torunia była Res Publica Polonica duobus libris illustrata (Rzeczpospolita Polska w dwóch księgach opisana; 1678 r.), utrzymana w duchu antykrzyżackim, podkreślająca m.in. znaczenie reformacji dla rozwoju kultury; druga część tego dzieła dotyczyła szczegółowego przedstawienia ustroju państwowego Rzeczypospolitej w ujęciu historycznym; był to pierwszy ogłoszony drukiem tak pełny zarys ustroju szlacheckiej Rzeczypospolitej.
W Toruniu Hartknoch napisał i ogłosił też swoje dwa wielkie dzieła historyczne. Pierwsze to Alt un Neues Preussen oder preussischer Historien zwei Teile (1684 r.), drugie: Preussische Kirchen–Historia (1686 r.). Oba są cenionymi po dziś opracowaniami.
W 1686 r. został mianowany konrektorem toruńskiego Gimnazjum Akademickiego.
Pochowany został w Kościele Mariackim, nie zachował się jednak jego płyta nagrobna ani epitafium.