Willa Krausego

Budynek nawiązujący do formy romantycznego pałacyku, rycerskiej architektury historycznej, powstał w 1903 r. wg proj. architekta i przedsiębiorcy budowlanego, Fritza Keintje (zobacz: Willa Kleintje). Jest to jeden z ciekawszych przykładów architektury mieszkalnej przełomu XIX i XX w. Wyróżnia go narożna wieża z wysokim dachem czterospadowym, a także bogatym zdobnictwem fasady (boniowanie cokołu, naroży wieży, ozdobne układy geometryczne z cegły licówki). Dominująca wieża jest bezpośrednim nawiązaniem do stosowanych takich elementów w średniowiecznym budownictwie rycerskim, które były wtedy symbolem obronności oraz siedziby rycerskiej.

Pierwotnie budynek otoczony był ogrodem, jednak w latach 60. XX w. w jego miejscu zbudowano blok mieszkaniowy, a samą willę planowano wyburzyć, do czego jednak szczęśliwie nie doszło. Po II wojnie światowej w posiadaniu miejskiego zakładu gospodarki mieszkaniowej dom podzielony był na kilka mieszkań, zasiedlony do 1986 r., odkąd popadał w dalszą degradację. W 2000 r. przeprowadzono renowację budynku.