Zaśnięcie Marii

Późnogotycki ołtarz Zaśnięcia Marii z ok. 1500 r. w obramieniu manierystycznym z ok. 1625 r. powstał w warsztacie toruńskim, być może pod wpływem ołtarza Mariackiego Wita Stwosza w Krakowie. Od 1973 r. zlokalizowany jest w kaplicy Kopernikowskiej toruńskiej katedry Świętojańskiej, zastępując barokowy ołtarz Anioła Stróża.

Relief pierwotnie był głównym elementem niezachowanego tryptyku gotyckiego.

Ukazuje Marię klęczącą ze złożonymi rękami i pogrążoną w modlitwie przedśmiertnej. Otaczają ja stojący apostołowie, z których jeden klęczy przed Marią trzymając otwartą księgę. Inni rozniecają żar w kadzielnicy, kolejny trzyma wiaderko z wodą święconą.

Scena ta wywodzi się ze średniowiecznych legend i apokryfów opisujących Ostatnią Modlitwę Marii aktywnie oczekującej "dobrej śmierci".

W 1521 r. ołtarz został obdarzony odpiustami papieskimi związanymi z procesją eucharystyczną.

Tło jest złocone, grawerowane i wytłaczane.

 

Do czasu remontu Katedry w latach 2007-2013 ściana ołtarza, będąca jego tłem, wyposażona była w barokowe malowidło odsłaniającej się kotary, które zostało jednak zlikwidowane w czasie tegoż remontu.