Kaplica Kopernikowska (dawniej św. Mikołaja)
Kaplica Kopernikowska to nieformalna nazwa jednej z ośmiu bocznych kaplic toruńskiej Katedry Świętojańskiej. Powstała w związku z nagromadzeniem tu obiektów związanych z najbardziej znanym torunianinem, Mikołajem Kopernikiem.
Pierwotnie (od XIV w.) była to kaplica pw. św. Mikołaja ze średniowiecznym ołtarzem tegoż świętego, patrona żeglarzy, marynarzy i kupców. Fundowana i utrzymywana przez toruńskich kupców hanzeatyckich (zobacz: Toruń: hanzeatyckie emporium) zrzeszonych w Bractwie św. Jerzego i w Bractwie Kupieckim, później bractwach-Ławach Dworu Artusa, utrzymujących kontakty handlowe z Europą zachodnią poprzez drogę wodną - wiślaną i morską, posiadających własne statki. W Europie od dawna św. Mikołaj patronuje obiektom sakralnym w miastach portowych, związanych z handlem morskim i żeglugą. Nie mogło zatem zabraknąć tego patrona w Toruniu, mieście które w czasach swojej świetności było jednym z najważniejszych portowych i handlowych ośrodków w Europie Środkowej (zobacz: Toruński port wiślany).
W 2. poł. XVII w. kaplica św. Mikołaja znajdowała się pod patronatem rybaków (zobacz: Rybaki) i wyposażona była m.in. w barokowy ołtarz Aniołów Stróżów.
W kościele Świętojańskim swoje kaplice miały też inne środowiska-bractwa związane z zajęciami żeglugowymi i portowymi: w nawie północnej kaplica zachodnia (św. Barbary) poświęcona była bractwu szyperskiemu (flisaków), a kaplica sąsiednia (św. Józefa) bractwu tragarzy i mierniczych zbożowych.

Powstały w miejsce zniszczonych w 1945 r. witraży z 1880 r.
Zabytki w Kaplicy Kopernikowskiej
Z obiektów wyposażenia tej kaplicy uwagę zwracają przede wszystkim pamiątki związane z Mikołajem Kopernikiem. Są to:
![]() |
![]() |
![]() W górnej części epirafium półokrągła tablica z wizerunkiem króla Jana Olbrachta. |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Powrót do: