Ambona w kościele Ducha Św.

Ambona wyróżnia się szlachetą czernią i złotem rokokowych ornamentów. Kontrastuje w ten sposób z bielą ścian i sklepień świątyni.

 

Została wykonana w 1759 r. przez Johanna Antona Langenhahna Młodszego - syna autora rzeźb ołtarza głównego o tym samym imieniu.

 

Podstawę schodów prowadzących do kosza ambony, zamyka bramka zwieńczona figurą św. Jana Chrzciciela.

 

W zaplecku znajduje się obraz przedstawiający zmartwychwstałego Chrystusa w drodze do Emaus. Na podniebieniu baldachiumu - gołębica, symbol Ducha św.

 

Baldachim pokryty jest bogatym ornamentem w formie akantu i roccaile, a całość wieńczy figura Boga Ojca z berłem oraz Chrystusa z krzyżem, zasiadających na obłokach.

 

Pierwotnie na balustradzie ambony stała klepsydra z 1575 r., wyznaczająca duchownym czas wygłaszania kazań.

 

Filar, przy którym stoi ambona ozdobiony jest malowanym baldachimem, na którym widoczny jest ślad po rozebranej w 1945 r. emporze.