Kamienica Rynek Staromiejski 24
W 1909-1910 r. gruntownie przebudowano (praktycznie rozebrano) układ i podział wnętrza oraz fasadę tej kamienicy, pierwotnie gotyckiej z drugiej połowy XIII w., do stanu dzisiejszego.
Gotycka fasada oryginalnie najprawdopodobniej była zwieńczona blankami, a przez całą wysokość elewacji biegły profilowane pilastry ceglane nadające efekt światłocieniowy.
W 1. poł. XVIII w. fasadę przekształcono nadając jej formę barokowego szczytu, z zachowaniem profilowanych gotyckich pilastrów oraz otynkowano. Układ wnętrza z podziałem na trakty oraz z charakterystyczną dla kamienic toruńskich wysoką sienią pozostał bez zmian.
W takiej formie kamienica dotrwała do pożaru w 1909 r. i w takiej formie widać ją na powyższej fotografii. Przy okazji tej przebudowy konserwator Bernhard Schmid wykonał wówczas badania historyczne i strukturalne zarówno elewacji, jak i układu funkcjonalno-przestrzennego oraz wyposażenia, poczynając od średniowiecza do czasów nowożytnych.
Gotycka fasada oryginalnie najprawdopodobniej była zwieńczona blankami, a przez całą wysokość elewacji biegły profilowane pilastry ceglane nadające efekt światłocieniowy.
W 1. poł. XVIII w. fasadę przekształcono nadając jej formę barokowego szczytu, z zachowaniem profilowanych gotyckich pilastrów oraz otynkowano. Układ wnętrza z podziałem na trakty oraz z charakterystyczną dla kamienic toruńskich wysoką sienią pozostał bez zmian.
W takiej formie kamienica dotrwała do pożaru w 1909 r. i w takiej formie widać ją na powyższej fotografii. Przy okazji tej przebudowy konserwator Bernhard Schmid wykonał wówczas badania historyczne i strukturalne zarówno elewacji, jak i układu funkcjonalno-przestrzennego oraz wyposażenia, poczynając od średniowiecza do czasów nowożytnych.