Kamienice ul. Żeglarska 24 i 26

 

Prezentowana tu ilustracja fragmentu wschodniej pierzei ulicy Żeglarskiej została wykonana przez Johanna Christiana Schreibera w 1783 roku. Przedstawia kamienice na odcinku między Rynkiem Staromiejskim a ul. Kopernika. Wszystkie z tych kamienic w XIX wieku zostały zniszczone poprzez przebudowę do stanu obecnego. Żadna niestety nie zachowała swoich unikatowych cech stylowych.
 
Pierwsza z lewej na rycinie z wieżyczką to narożny Odwach z pocz. XVII w. wzniesiony z inicjatywy burmistrza Heinricha Strobanda (obecnie Żeglarska 28).

 

   
Kolejne dwie, niższe kamienice szczytowe zostały w czasie przebudowy połączone w jedną i pozbawione szczytów (obecnie Żeglarska 26).

 

 

   

Dwie następne wysokie kamienice środkowe na rycinie prezentują w pełnej krasie charakterystyczną dla XVII-wiecznego Torunia architekturę manierystyczną typu niderlandzkiego (>>>) ze szczytami o motywach okuciowych (jedną z nich wieńczy jakaś figura alegoryczna, co wówczas było powszechnym stosowaniem). Również one zostały przebudowane (w 1858 r. przez Simona Hirschfelda) i połączone w jedną z likwidacją tych pięknych stylowych szczytów (obecnie Żeglarska 24).

 

Kolejna szeroka kamienica (trzecia od prawej) to budynek typu pałacowego, obecnie rokokowo-klasycystyczna z połowy XVIII wieku, przebudowana w XIX wieku, z facjatą. Fasada na poziomie parteru i pierwszego piętra podzielona pilastrami z głowicami w formach jońskich. Pałac ten należał do Jakuba Teodora Riessa (>>>). Ta kamienica, spośród innych tego odcinka ulicy Żeglarskiej w najmniejszym stopniu uległa przebudowie XIX-wiecznej i dziś przypomina swój pierwotny wygląd (obecnie Żeglarska 22).

 

Kamienica pierwsza od prawej przedstawia spalony dom rajcy Noskego, pozostający wtedy w stanie nieodbudowanym ponad dwadzieścia lat.

 

Wszystkie domy wyposazone są w charakterystyczne dla nowożytnego Torunia przedproża.