Kamienice ul. Żeglarska 24 i 26

 

Prezentowana tu ilustracja fragmentu wschodniej pierzei ulicy Żeglarskiej została wykonana przez Johanna Christiana Schreibera w 1783 roku. Przedstawia kamienice na odcinku między Rynkiem Staromiejskim a ul. Kopernika. Wszystkie z tych kamienic w XIX wieku zostały zniszczone poprzez przebudowę do stanu obecnego. Żadna niestety nie zachowała swoich unikatowych cech stylowych.
 
Pierwsza z lewej na rycinie z wieżyczką to narożny Odwach z pocz. XVII w. wzniesiony z inicjatywy burmistrza Heinricha Strobanda (obecnie Żeglarska 28).

 

   
Kolejne dwie, niższe kamienice szczytowe zostały w czasie przebudowy połączone w jedną i pozbawione szczytów (obecnie Żeglarska 26).

 

 

   

Dwie następne wysokie kamienice środkowe na rycinie prezentują się w pełnej krasie. Mają wygląd i formę charakterystyczną dla ówczesnego Torunia i innych miast północnych, które w architekturze wyróżniały się stylem manieryzmu niderlandzkiego (>>>) i były kontynuacją kamienic mieszczańskich charakterystycznych dla kręgu hanzeatyckiego (>>>). 

Były smukłe, wysokie, z równomiernie rozmieszczonymi oknami. Okna posiadały charakterystyczny dla tego niderlandzkiego manieryzmu gęsty podział szprosami i były niemal zlicowane z elewacją, nad oknami półokrągłe blendy zamknięte łukiem koszowym.
Najbardziej rozbudowaną i bogatą ornamentacyjnie częścią były szczyty kamienic, zdobione motywami okuciowymi wg wzorników Hansa Vredemana de Vries, zwieńczone figurą alegoryczną (lewa kamienica) i niewielkim obeliskiem (prawa).
Po destrukcyjnej przebudowie z 1858 r. dokonanej przez Simona Hirschfelda powstał budynek wielomieszkaniowy czynszowy, gdzie zlikwidowano historyczny podział i funkcjonalność wnętrz, budynek o bezszczytowej, klasycystycznej elewacji nie mówiącej nic o wyjątkowych cechach dawnego Torunia, o przeszłości Torunia i jego przynależności do hanzeatyckiego i północnoeuropejskiego kręgu kulturowego (obecnie Żeglarska 24).

 

 

Kolejna szeroka kamienica (trzecia od prawej) to budynek typu pałacowego, obecnie rokokowo-klasycystyczna z połowy XVIII wieku, przebudowana w XIX wieku, z facjatą. Fasada na poziomie parteru i pierwszego piętra podzielona pilastrami z głowicami w formach jońskich. Pałac ten należał do Jakuba Teodora Riessa (>>>). Ta kamienica, spośród innych tego odcinka ulicy Żeglarskiej w najmniejszym stopniu uległa przebudowie XIX-wiecznej i dziś przypomina swój pierwotny wygląd (obecnie Żeglarska 22).

 

Kamienica pierwsza od prawej przedstawia spalony dom rajcy Noskego, pozostający wtedy w stanie nieodbudowanym ponad dwadzieścia lat.

 

Wszystkie domy wyposazone są w charakterystyczne dla nowożytnego Torunia przedproża.