Kamienica Rynek Nowomiejski 5

To jedna z największych i najbardziej ozdobnych barokowych kamienic Toruniu. Powstała w końcu XVI w., a w XVIII w., otrzymała do dziś zachowaną barokową fasadę. W końcu XIX w. została destrukcyjnie przebudowana wewnątrz na dom wielomieszkaniowy czynszowy. W jednym z mieszkań do 1921 r. mieszkał tu zasłużony historyk i archiwista Arthur Semrau (1862-1940), wielki miłośnik zabytków Torunia, kustosz Muzeum Miejskiego w Ratuszu (zobacz: Pierwsze muzea w Toruniu), a także w latach 1919-1921 pierwszy toruński konserwator zabytków. Był również redaktorem czasopisma naukowego „Mitteilungen des Coppernicus-Vereins für Wissenschaft und Kunst zu Thorn”, ukazującego się w latach 1878-1939.

 

Dziś nadal szczególnie wyróżnia się barokowa fasada zdobiona dość obficie stiukami o motywach roślinnych. Ten typ zdobnictwa był popularny w Toruniu na przełomie XVII i XVIII w. (zobacz: Architektura Torunia).

Pierwotnie całość wieńczył nie obelisk, który oglądamy dzisiaj, lecz figura przedstawiająca Justitię z zawiązanymi oczami, z mieczem w prawej i wagą w lewej ręce. Poza stiukami na elewacji miał znajdować się również kartusz z inskrypcją.

 

Znany toruński piwowar Theodor Sponnagel w tej barokowej prowadził restaurację. Z tyłu kamienicy przynajmniej od 1. połowy XIX w. do 1891 r. znajdował się jeden z jego browarów (zobacz też: Stary Browar).