Toruń nie dba o dziedzictwo (XIV)

 

Toruń-Mokre, ul. Grudziądzka 62.
Był to okazały budynek z pruskiego muru, zabytkowy i charakterystyczny dla budownictwa dzielnic Torunia końca XIX i pocz. XX w. 
Pierwotnie wyposażony był m.in. w dwa wykusze, swego rodzaju werandy-balkony każdej kondygnacji.
W ciągu lat po II wojnie światowej budynek będący własnością miasta i zasiedlony lokatorami popadał w degradację, ostatni remont przeszedł w 1986 r. Najpierw rozebrano werandę północną, a w 2015 r. werandę południową.

 

 

W 2019 r. władze Torunia masakrując miasto, działając wbrew wiedzy naukowej (prawo Lewisa-Mogridge'a), wbrew współczesnym, realizowanym na Zachodzie tendencjom naprawy miast (np. "nowego urbanizmu"), wbrew temu, jak problemy komunikacyjne rozwiązują miasta zachodnie, z dumą obwieściły, że w miejscu wyburzonego budynku (historycznego, będącego obiektem dziedzictwa Torunia) stworzyły "Nowy, duży parking na Grudziądzkiej", gdzie "aż 83 nowe miejsca do parkowania są do dyspozycji kierowców przy ul. Grudziądzkiej 62, w rejonie skrzyżowania z ul. Podgórną". Z dumą informują, że "to kolejny z parkingów urządzonych przez miasto w ostatnim czasie. W pobliżu placu Zwycięstwa, gdzie powstaje nowa siedziba Sądu Rejonowego, oprócz parkingu przy ul. Grudziądzkiej 62 wybudowano też parking na 36 nowych miejsc przy ul. Grudziądzkiej 53 oraz parking na 81 miejsc przy ul. Gregorkiewicza, w bezpośrednim sąsiedztwie placu bp. J. Chrapka.  Latem do dyspozycji kierowców zostało też oddanych 50 miejsc do parkowania przy ul. Wały gen. Sikorskiego (na odcinku od ronda ZNP do ul. Gregorkiewicza), w sąsiedztwie starówki i dworca autobusowego..."
► Zobacz: Toruń coraz bardziej zacofany