Rynek w Chełmży
Rynek w Chełmży jest oczywiście centralnym placem średniowiecznego założenia miejskiego (prawa miejskie Chełmża otrzymała 22 lipca 1251 r.). W zabudowie rynku dominują kamienice z końca XIX w. i z pocz. XX w. Nie zachowały się tu natomiast żadne budynki sięgające średniowiecza czy nawet renesansu i baroku. Wcześniejsza bowiem zabudowa była często drewniana lub zbudowana w technice pruskiego muru, skromna. Poza tym ulegała kilkukrotnym pożarom, jakie w przeszłości trawiły Chełmżę (począwszy od 1286 r., przez wielką pożogę w 1531 r., która pochłonęła niemal cała zabudowę miasta, w tym archiwum, księgi miejskie i dokument lokacyjny z 1251 r., po kolejny ogólnomiejski pożar w 1762 r. z którego zostało ledwie 67 domów).
Obecna zabudowa rynku jest wynikiem tchnienia gospodarczego miasta, jaki zapoczątkowała nowa linia kolejowa z Torunia do Grudziądza wybudowana w 1882 r., a przede wszystkim uruchomienie wtedy cukrowni, która przez wiele kolejnych lat była największym takim zakładem w Europie. Do dziś pozostaje najważniejszym pracodawcą w mieście.
Rozwój gospodarczy i ekonomiczny Chełmży, jaki miał miejsce na przełomie XIX i XX w., pozwolił na wzniesienie przez inwestorów, przedsiębiorców nowej, nierzadko monumentalnej zabudowy kamienic w rynku i okolicznych ulicach, które zastąpiły skromną i nietrwałą wcześniejszą zabudowę.
Obecna zabudowa rynku jest wynikiem tchnienia gospodarczego miasta, jaki zapoczątkowała nowa linia kolejowa z Torunia do Grudziądza wybudowana w 1882 r., a przede wszystkim uruchomienie wtedy cukrowni, która przez wiele kolejnych lat była największym takim zakładem w Europie. Do dziś pozostaje najważniejszym pracodawcą w mieście.
Rozwój gospodarczy i ekonomiczny Chełmży, jaki miał miejsce na przełomie XIX i XX w., pozwolił na wzniesienie przez inwestorów, przedsiębiorców nowej, nierzadko monumentalnej zabudowy kamienic w rynku i okolicznych ulicach, które zastąpiły skromną i nietrwałą wcześniejszą zabudowę.
Kamienica Rynek 15 zbudowana w 1902 r. przez B. Ulmer dla kupca A. Laube'go.Budynek mieszkalny z pomieszczeniami handlowymi na parterze wyróżnia się niesymetryczną fasadą, w której dominuje smłukły wieloboczny wykusz zwieńczony równie smukłym i ostro zakończonym hełmem oraz po lewej: quasi ryzalit z loggiami na 1. i 2. piętrze, zwieńczony szczytem neorenesansowym.
Kamienica Rynek 14 z początku XX w. zbudowana dla Adolfa Botta wg projektu M. Stockburgera. W okresie międzywojennym od 1936 r. działała Drukarnia Handlowa Karola Kircha.
