Poznaj Toruń
Toruń – jedno z najstarszych i niegdyś największych polskich miast, mające doskonale zachowane średniowieczne centrum wpisane na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, zwane jest „Krakowem północy”. Złożone z dawnych dwóch XIII-wiecznych odrębnych miast, położone na Pomorzu, nad Wisłą, na granicy z Kujawami, ma niezwykle bogatą i burzliwą historię, monumentalne zabytki gotyckie, pozostałości dwóch zamków, bogate w dzieła sztuki muzea, klimatyczne zaułki i ciągle obecnego ducha dawnego hanzeatyckiego emporium handlowego. Oczywiście od stuleci słynie z pierników i Mikołaja Kopernika, przyćmiewającego swoją sławą inne niezwykle zasłużone dla polskiej i międzynarodowej historii postaci.
Toruń z oryginalną średniowieczną strukturą architektoniczną, wypełnioną gotyckimi, manierystycznymi, barokowymi, secesyjnymi gmachami jest encyklopedią kultury i sztuki.
|
|
|
Historyczna metropolia
Toruń został założony przez Krzyżaków w 1231 r. jako ich pierwszy ośrodek, skąd rozpoczynał się podbój pogańskich plemion pruskich. Wkrótce stał się jednym z największych i najbogatszych miast państwa krzyżackiego, największym ośrodkiem sztuki. Rządzony przez bogatych mieszczan – kupców uprawiających handel z całą Europą północną i środkową, był jednym z największych i najważniejszych miast Hanzy, utrzymującym kontakty nie tylko handlowe, ale i kulturalne z głównym ośrodkami sztuki tej części Europy. Był miejscem buntu antykrzyżackiego, doprowadzającego ostatecznie (mocą II pokoju toruńskiego w 1466 r.) do likwidacji państwa krzyżackiego i włączenia Prus Królewskich – jako autonomicznego regionu – do Królestwa Polskiego.
Włączony teraz do Królestwa Polskiego i obdarzony licznymi przywilejami i uprawnieniami królewskimi stał się Torun miastem-republiką, w pełni samorządnym i nawiązującym w swej polityce do wzorów starorzymskich (Senatus Populusque Thorunensis) i idei humanizmu protestanckiego. W XVI i XVII w. był czwartym największym miastem Królestwa Polskiego, wielkim ośrodkiem rzemiosła, sztuki, nauki, kultury, wielką twierdzą, cały czas wyrażającym swą wierność i oddanie królowi polskiemu, zwłaszcza w obliczu II rozbioru Polski, kiedy to manifestacyjnie i protestacyjnie, wbrew żądaniom zaborcy zamknął bramy miejskie przed jego wojskami (>>>).
Kres wielkiego Torunia nastąpił wkrótce po włączeniu go do państwa pruskiego w ramach II rozbioru Polski.
Dziś Toruń jest jedynym miastem, które utraciło swą pozycję jednego z największych i najbogatszych miast całego 560-letniego okresu przedrozbiorowego (>>>). O dawnej świetności świadczy dziś jego bogate dziedzictwo materialne i niematerialne, stanowiące o jego atrakcyjności dla turystów, historyków i miłośników.
Włączony teraz do Królestwa Polskiego i obdarzony licznymi przywilejami i uprawnieniami królewskimi stał się Torun miastem-republiką, w pełni samorządnym i nawiązującym w swej polityce do wzorów starorzymskich (Senatus Populusque Thorunensis) i idei humanizmu protestanckiego. W XVI i XVII w. był czwartym największym miastem Królestwa Polskiego, wielkim ośrodkiem rzemiosła, sztuki, nauki, kultury, wielką twierdzą, cały czas wyrażającym swą wierność i oddanie królowi polskiemu, zwłaszcza w obliczu II rozbioru Polski, kiedy to manifestacyjnie i protestacyjnie, wbrew żądaniom zaborcy zamknął bramy miejskie przed jego wojskami (>>>).
Kres wielkiego Torunia nastąpił wkrótce po włączeniu go do państwa pruskiego w ramach II rozbioru Polski.
Dziś Toruń jest jedynym miastem, które utraciło swą pozycję jednego z największych i najbogatszych miast całego 560-letniego okresu przedrozbiorowego (>>>). O dawnej świetności świadczy dziś jego bogate dziedzictwo materialne i niematerialne, stanowiące o jego atrakcyjności dla turystów, historyków i miłośników.
Życiodajna Wisła
Przez setki lat Toruń był centrum europejskiego handlu. Szlaki lądowe oraz droga wiślana łączyły to miasto z innymi wielkimi ośrodkami. Toruń stał się największym portem śródlądowym dawnej Rzeczypospolitej. Wisłą z pól we wschodnich kresach Polski spławiano między innymi zboże (>>>). W tamtych czasach nie było rodu kupieckiego, który nie wysłałby przedstawicieli handlowych do Torunia. Flisacy, tak bardzo wrośnięci w toruńską przeszłość i związani z jego historią, są upamiętnieni oryginalnym pomnikiem na Starym Mieście - fontanną z figurą flisaka, który daje koncert skrzypcowy dla... żab. Od początku swego istnienia, przez 300 kolejnych lat do 1572 r. Toruń należał do Unii Hanzeatyckiej i do XVII wieku był miastem należącym do elity europejskich miast handlowych. To właśnie z handlu zdecydowana większość toruńskich rodów kupieckich nabyła swoje bogactwo, władzę i znaczenie: np. Eskenowie, Krügerowie, von der Linde, Koyenowie, Strobandowie, tworząc i inwestując dalej w dzieła sztuki, stanowiące dziś cenne w skali światowej toruńskie dziedzictwo oraz wartości dla kultury miasta. Ślady tej kupieckiej przeszłości można spotkać na każdym kroku w Toruniu: wystawne dekoracje na fasadach budynków i liczne spichrze wspominają czasy minione, kiedy złote zboże płynęło Wisłą... i gdzie za krocie i krocie w dniu jednym stawały umowy, gdzie błyszczał marmur i złoto.
i