Średniowieczny Toruń to unikatowe połączenie bogatego, hanzeatyckiego Starego Miasta (1233 r.) z rzemieślniczym Nowym Miastem (1264 r.) i Zamkiem krzyżackim (poł. XIII w.). Całość jest wyjątkowej rangi zabytkiem, wpisanym na prestiżową Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

 

 

W XVI w. przyjaciel i uczeń Mikołaja Kopernika, Georg Joachim Rheticus (Retyk) pisał: Toruń słynny był ongiś z powodu swojego handlu, a obecnie dzięki swemu wielkiemu synowi a mojemu nauczycielowi. Sława wielkiego torunianina trwa nieprzerwanie do dziś, a każdy gość Torunia odwiedza miejsca z nim związane.

 

 

Toruńskie zabytki gotyckie wyróżniają się nie tylko swoją autentycznością i oryginalnością, ale przede wszystkim wysoką klasą artystyczną oraz wiekiem - należą do najstarszych gotyckich na ziemiach polskich, a niektóre z nich, jak np. mury obronne są najstarszymi takimi budowlami obronnymi w Polsce.

 

 

Arcydzieło gotyckiej architektury, dawna siedziba władz i symbol niezależności dumnej Respublicae Thorunensis, niejednokrotnie rezydencja królów polskich, dziś jest jednym z najcenniejszych zabytków europejskiego gotyku ceglanego.
Najstarszą częścią ratusza jest jego wieża zbudowana w 1274 r.

 

 

Toruńska katedra Świętych Janów to skarbnica wielu znakomitych, często bezcennych dzieł sztuki, zwłaszcza gotyckich i barokowych. To też jedna z najbardziej monumentalnych gotyckich świątyń w Polsce i jeden z najwybitniejszych przykładów architektury halowej w Europie środkowej. Miejsce chrztu św. Mikołaja Kopernika, miejsce najstarszych pomników ku jego czci. Budowla goszcząca w swoich murach niemal wszystkich królów Polski oraz będąca miejscem pochówku serca jednego z nich - Jana Olbrachta. Tutaj też od 1500 r. wisi największy średniowieczny dzwon w Polsce - słynny Tuba Dei.

 

 

To najbardziej monumentalny kościół XIV wieku na wschód od Łaby, otwierający nową epokę w architekturze gotyckiej tej części Europy

 

 

Kościół św. Jakuba to główna świątynia Nowego Miasta Torunia. Ale przede wszystkim to przykład wybitnej klasy XIV-wiecznej architektury gotyckiej, o czym świadczy m.in. system konstrukcyjny oraz wysoka ranga artystyczna dekoracji architektonicznej i wystroju malarskiego wnętrza

 

 

Witrażownictwo było jedną z wielu gałęzi sztuk rozwijających się w Toruniu wraz z jego niezwykłym rozkwitem gospodarczym, który w średniowieczu uczynił z tego miasta nie tylko wielkie europejskie centrum handlowe, ale też prężny i szeroko znany ośrodek artystyczny, produkujący dzieła na wysokim poziomie artystycznym.

 

 

Nadwiślański widok starego Torunia, oglądany z wyspy wiślanej Kępa Bazarowa należy do najpiękniejszych panoram miast. Zawsze był inspiracją dla malarzy, poetów i zachwycał flisaków i żeglarzy płynących Wisłą. Jest to jednocześnie najbardziej znany widok Torunia, którego urok podkreśla nocna iluminacja.

 

Wielki dzwon Tuba Dei to wyjątkowa chluba Torunia. Jest największym średniowiecznym dzwonem w Polsce, a do czasu powstania krakowskiego Zygmunta był największym. Waży 7,5 tony, mierzy 2 m wysokości i dzwoni tylko na wyjątkowe okoliczności 

 

 

Gotycka polichromia na północnej ścianie prezbiterium toruńskiej katedry Świętojańskiej z ok. 1380 r. to unikatowe połączenie kilku motywów i scen. Jest to niezwykłe, monumentalne dzieło malarstwa gotyckiego 

 

 

Obraz tablicowy Sąd Ostateczny Antona Möllera, wybitnego malarza renesansowego powstał w czasie jego pobytu w Toruniu, którego głównym powodem było wykonanie dekoracji stropu Sali Rady (Senatu) w Ratuszu Staromiejskim

 

 

W Toruniu znajdują się wyjątkowe wysokiej klasy artystycznej dzieła rzeźbiarskie - prospekty organowe z pocz. XVII w. w kościele Mariackim i kościele św. Jakuba. Ich unikatową rangę podnosi fakt, że są to dwa najstarsze na ziemiach polskich takie dzieła.

 

 

Miarą statusu dawnego miasta były jego fortyfikacje. Umocnienia Torunia - czy to mury obronne czy obwałowania bastionowe - w czasach przedrozbiorowych miały zawsze najwyższą wartość obronną i należały do najpotężniejszych, czym pochwalić się mogły tylko nieliczne miasta.

 

 

Pierniki toruńskie w minionych wiekach nie zawsze traktowano jako przysmak, lecz często jako dzieło sztuki rzemiosła artystycznego. Pierniki takie zyskały dużą popularność w Europie jako upominki i były przechowywane przez właścicieli wśród drogocennych przedmiotów.

 

 

Chociaż jest jedną z dawnych 54 baszt toruńskich, to jest najbardziej znaną. Zbudowana w końcu XIII w. jako pionowa wychylała się prawdopodobnie ponad 100 lat. Od tego czasu stoi stabilnie. Od dawna inspirowała wyobraźnię, intrygowała wielu przybyszów, jak np. Fryderyka Chopina, a pochylenie budowli tłumaczy wiele legend.

 

Historycy uważają słynną Piękną Madonnę Toruńską z ok. 1390 r. za jedną z przełomowych, najlepszych i najpiękniejszych gotyckich rzeźb Europy. To dzieło o ogromnym znaczeniu dla historii sztuki w Europie, a jednocześnie jest najważniejszym dziełem sztuki w państwie krzyżackim.

 

 

Znajdujący się w historycznym centrum Torunia Dwór Artusa wzniesiono w XIV w. Służył za siedzibę bractw skupiających bogate rody patrycjuszowskie i był miejscem spotkań toruńskich kupców hanzeatyckich. Pełnił też rolę głównego salonu towarzyskiego miasta, w którym goszczono polskich królów, książąt, namiestników królewskich, przybyszów z całej Europy. 

 

 

Budynek powstał w 1484 r. jako dom letni Bractwa św. Jerzego, zbudowany na terenie międzymurza staromiejskiego, między Basztą Wartownią a tamą zachodniej fosy zamku krzyżackiego. Jest ważnym symbolem rycerskich aspiracji toruńskiego patrycjatu

 

 

Największa liczba kamienic gotyckich wśród miast polskich znajduje się w Toruniu. Jest tu około 300 kamienic o zachowanym czytelnym układzie średniowiecznym, mających mniej lub bardziej widoczne elementy gotyckiej architektury 

 

 

Jest to jeden z najokazalszych i najlepiej zachowanych barokowych domów mieszczańskich w środkowej i północnej Europie. Kamienica ta najlepiej reprezentuje typ toruńskiej kamienicy patrycjuszowskiej okresu baroku wraz z charakterystycznym wnętrzem, tak charakterystycznym dla północnej Europy, a bogato zdobiona fasada stiukowymi ornamentami roślinnymi jest najlepszym przykładem toruńskiego typu zdobnictwa barokowego.

 

 

 

 

To cenny i fascynujący zabytek gotyckiego malarstwa tablicowego, powstały po 1480 r. w warsztacie toruńskim

 

 

Tradycje warzelnicze w Toruniu sięgają początków miasta. Wiek XV/XVI to najlepsze czasy dla warzelnictwa toruńskiego. W obu cechach toruńskich działało wtedy 90 mistrzów i tyleż browarów.
Dziś w Toruniu również można napić się lokalnych piw.

 

 

Statuetka grającego na skrzypkach flisaka otoczonego zasłuchanymi żabami, w formie fontanny, jest jednym z symboli Torunia. Symboli, który odwołuje się do nierozerwalnego związku dobrobytu Torunia z Wisłą, która w dziejach miasta była arterią komunikacyjną łączącą Toruń ze światem, a przez to wpływającą na rozwój jego gospodarki i kultury.

 

 

Mauzoleum siostry króla polskiego Zygmunta III Wazy znajduje się w kościele Mariackim. Zostało wykonane z inicjatywy króla Władysława IV Wazy w 1636 r. To drugie w Toruniu miejsce pochówku szczątków królewskich.

 

 

Poczet królów polskich w Sali Królewskiej toruńskiego Ratusza Staromiejskiego to cenny zespół wizerunków polskich monarchów. 13 najstarszych portretów wykonano za życia króla Władysława IV Wazy, z fundacji toruńskiej Rady przed 1645 r.

 

 

Zabytkowe gotyckie piwnice kamienic toruńskich urzekają swoim tajemniczym nastrojem. Wiele z nich zaadaptowanych dziś jest na potrzeby sztuki, gastronomii, nocnych lokali rozrywkowych.

 

 

Dziś spichrze toruńskie należą do jednych z najcenniejszych, najstarszych i najbardziej unikatowych takich zabytków w Polsce. Przypominają okres handlowej świetności Torunia, który swą rangę zbudował jako hanzeatycki port rzeczny. Już w XIII/XIV wieku na terenie Starego Miasta Torunia było około 30 spichrzów, później, w okresie największego rozkwitu handlu zbożem w XVII w. było ich ponad sto.

 

 

 

 

 

Centrum Astronomii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika to największy i najnowocześniejszy ośrodek astronomii obserwacyjnej w Polsce.

 

 

To wyjątkowa wyspa wiślana o powierzchni ok. 70 ha. Połowę jej powierzchni stanowi rezerwat przyrody, będący lasem łęgowym – pozostałością po lasach łęgowych występujących w Kotlinie Toruńskiej. To właśnie z Kępy rozpościera się najbardziej znany i fascynujący widok panoramy toruńskiego Średniowiecznego Zespołu Miejskiego. Ale wyspa miała także swoje znaczenie w historii. 

 

To jedno z najbardziej ulubionych miejsc spacerowych w Toruniu. Malownicze i szerokie bulwary ciągną się na długości 1,8 km nad Wisłą wzdłuż historycznego centrum Torunia. Dawniej, od początku Torunia aż do lat 70. XX w. znajdowało się tu ruchliwe nabrzeże portowe.

 

 

To wielofunkcyjny obiekt o nowoczesnej, futurystycznej architekturze, w którym mogą odbywać się m.in. koncerty symfoniczne, rozrywkowe, widowiska teatralne, operowe, targi i konferencje.
To też siedziba toruńskiej orkiestry symfonicznej, dla której gmach planowano wznieść już w okresie międzywojennym 

 

 

 

CSW zlokalizowane jest w bezpośrednim sąsiedztwie Starego Miasta, w budynku wybudowanym specjalnie na potrzeby muzealne. Jednocześnie jest to pierwszy obiekt powstały w ramach rządowego Narodowego Programu Kultury "Znaki Czasu", zakładającego powstanie w każdym z województw kolekcji sztuki współczesnej

 

 

 

 

 

To najstarsza, najbardziej reprezentacyjna i najważniejsza ulica dawnego Torunia. Nazywana Via Regia (Drogą Królewską) prowadziła z nadwiślańskiego nabrzeża portowego hanzeatyckiego Torunia do Rynku Staromiejskiego. Dziś pełna cennych i wyjątkowych zabytków

 

 

Od 2003 r. nawierzchnię Rynku Staromiejskiego pod Dworem Artusa zdobi rozbudowywana corocznie Piernikowa Aleja Gwiazd. Piernikową 'katarzynką' - jednym z najbardziej toruńskich motywów wyróżnia Toruń osoby tu urodzone lub wychowane, które swoimi osiągnięciami rozsławiają to miasto

 

 

Swoista 'aleja sław' poświęcona wybranym przedstawicielom elity finansowo-intelektualnej Torunia okresu średniowiecza. Kupcy, przedstawieni tu poprzez swoje 'znaki firmowe' - gmerki byli jednocześnie wybitnymi politykami i tworzyli historię nie tylko Torunia, ale i stosunków polsko-krzyżakcich. Dziś ta niewątpliwa atrakcja turystyczna przypomina o wilekiej historii dawnego Torunia

 

 

Wzorując się na malowidłach z dawnego Dworu Artusa, 22 stylizowane herby miast, głównie hanzeatyckich, z którymi Toruń utrzymywał w średniowieczu ożywione kontakty handlowe utworzyły wyjątkową aleję w nawierzchni ulicy Szerokiej na Starym Mieście

 

Multimedialna fontanna "Cosmopolis" to swoista pamiątka kopernikowska, jest nawiązaniem do ósmej strony dzieła Kopernika "De revolutionibus...", przedstawiającej układ heliocentryczny. Z umieszczonych tu 113 dysz rozmieszczonych na orbitach planet oraz centralnego Słońca iluminowana kolorowym światłem woda tryska różnymi układami wodnymi w rytm muzyki.

 

 

Obraz toruńskiego artysty Mariana Jaroczyńskiego (1819-1901) upamiętnia przełomowe dla historii Polski i Torunia wydarzenie - zawarcie polsko-krzyżackiego II pokoju toruńskiego w 1466 r. Obraz powstał w okresie zaborów i podobnie jak późniejsze monumentalne obrazy Jana Matejki, miał przypominać dawną potęgę państwa polskiego i podtrzymywać uczucia patriotyczne Polaków.

 

Wielka polska epopeja narodowa - "Pan Tadeusz czyli ostatni zajazd na Litwie" wydany został w 1834 r. w Paryżu. Druku na ziemiach polskich doczekał się 24 lata później. A dokładniej - w Toruniu, w drukarni Ernsta Lambecka przy ulicy Piekary 37/39 na Starym Mieście

 

 

Stadion Motoarena Toruń uważany jest za najnowocześniejszy stadion żużlowy na świecie. Przeznaczony jest wyłącznie dla tej dyscypliny sportu i użytkowany jest przez miejscową drużynę KS Toruń (dawniej Apator), jedną z najlepszych drużyn żużlowych w Polsce.

 

 

Sanktuarium ma wydźwięk narodowo-patriotyczny, stąd w wystroju znajdują się np. polskie emblematy ludowe: krakowskie, góralskie, kurpiowskie, w oknach witraże i mozaiki, malowidła biblijne, na ścianach malowany poczet 34 świętych i wielkich Polaków

 

 

Nie porywał dziewic, nie pożerał bydła, nie ział ogniem, nie zabijał wzrokiem i może właśnie dlatego, że nie czynił tak spektakularnych szkód nie uzyskał tak szerokiego rozgłosu jak choćby smok wawelski. Co jednak ważniejsze - istnienie smoka w Toruniu potwierdzają zapiski archiwalne

 

 

Figura osła nawiązuje do stosowanych w dawnym Toruniu kar za drobne i cięższe przewinienia, wymierzanych tutaj - w pobliżu odwachu - dla żołnierzy toruńskich sił zbrojnych

 

 

To interaktywne centrum promujące nowoczesną komunikację naukową. Tutaj zwiedzający samodzielnie przeprowadzają doświadczenia, badają zjawiska z różnych dziedzin nauki, poznają prawa przyrody

 

 

Adam Freytag (1608-1650) był, obok Kazimierza Siemienowicza, jednym z wybitniejszych i najbardziej znanych polskich inżynierów wojskowych XVII wieku. Jego pracę o fortyfikacjach wydawano aż ośmiokrotnie.

 

 

Kamienica mieszcząca się przy Rynku Staromiejskim 21 od wielu stuleci pełni funkcję zajazdu i należy do najstarszych zajazdów w Toruniu. W 1697 r. przebywała tu z królewiczami królowa Maria (Marysieńka), wdowa po królu Janie III Sobieskim. W 1709 r. przebywał tu również car Piotr Wielki z synem Aleksym, których podejmował król August II Mocny

 

 

Zachodnie i północne obrzeża Starego Miasta opasa zespół reprezentacyjnych gmachów publicznych, zlokalizowany na miejscu zlikwidowanych w 2. poł. XIX w. średniowiecznych murów obronnych i fos

 

 

To obszerne tereny leśne, w których w XIII w. ulokowała się historyczna osada, związana m.in. z kultem św. Barbary. Pielgrzymował tu sam król Zygmunt I Stary. Dziś jest miejscem rekreacyjnym, łączącym historię dawniejszą z bliską, o atrakcyjnym krajobrazie leśnym, otaczającym stawy spiętrzone na strudze, której wody do początku XX wieku poruszały młyn

 

 

Bastion Menniczy jest dziś najbardziej widoczną w przestrzeni miasta pozostałością potężnych barokowych toruńskich obwarowań bastionowych z 1. poł. XVII w. Pozostałe 8 bastionów uległo przekształceniom i zniwelowaniu w XIX i na pocz. XX w.
Bastionowa twierdza toruńska z tego okresu należała do kilku najsilniejszych w całej Rzeczypospolitej 

 

 

Toruńskie muzea i ich kolekcje związane są przede wszystkim z bogatymi dziejami miasta i pierwszorzędnie dokumentują i obrazują jego historię i sztukę artystyczną, poprzez liczne, wysoko cenione eksponaty.
 

 

Ekspozycja skarbu stanowi unikatową w zbiorach polskich kolekcję biżuterii, a także sreber stołowych pochodzących z okresu od 2. poł. XVI w. do 1 poł. XVII w.

 

 

Szczególnie rozwinięta w XVIII-wiecznym Toruniu intarsja rozsławiła to miasto swoim wyoskim poziomem artystycznym i dużą produkcją. Ówczesny prężny toruński ośrodek meblarski znany był szeroko w całej Rzeczypospolitej.

 

 

Niewiele miast w Polsce może pochwalić się dwoma zamkami zlokalizowanymi w swoim obrębie. W Toruniu znajdują się dwa, wprawdzie w ruinie, ale będące przedstawicielami różnych państw. 

 

 

XIX-wieczna Twierdza Toruń, na którą składa się ponad 150 obiektów, w tym 15 dużych fortów, jest jedną z atrakcyjniejszych osobliwości Torunia. Jest niezwykle cennym zabytkiem militarnym w skali europejskiej i jednym z największych systemów fortyfikacyjnych na terenie dzisiejszej Polski.

 

 

Toruń to wyjątkowe miasto także dzięki... kulturze ludowej, a ściślej mówiąc - dzięki dużemu Muzeum Etnograficznemu wraz z aż trzema skansenami - parkami etnograficznymi. Unikatowości dodaje fakt, że jeden z nich ustyuowany jest tuż przy Starym Mieście, stanowiąc tym samym ostoję ciszy, wiejskiej sielanki i zieleni w środku ruchliwego centrum miasta

 

 

Pomimo, że ta toruńska dzielnica historią swoją sięga średniowiecza, to jednak jej współczesne oblicze jest XIX-wieczne. W obecnej formie powstała jako obszar wojskowy koszarowo-magazynowo-reprezentacyjny

 

 

Dawna ekskluzywna dzielnica z przełomu XIX i XX w. wyróżniająca się bogactwem architektury eklektycznej, secesyjnej i willi szachulcowych wśród zieleni, niegdyś zamieszkana przez znane persony

 

 

Teatry w Toruniu to poza wyjątkową architekturą budynków, także urozmaicona oferta i długie tradycje historyczne, które sięgają XVI w., kiedy to sztuki wystawiały teatry Gimnazjum Akademickiego i kolegium jezuickiego, występujące m.in. w Dworze Artusa.

 

 

Jako duży ośrodek kulturalny Toruń może poszczycić się wieloma znaczącymi wydarzeniami kulturalnymi wpływającymi na jego oblicze. Sa to znaczące i ważne wydarzenia międzynarodowe z wielu dziedzin, jak np. film, teatr, muzyka, sztuki plastyczne i inne

 

 

Samuel Bogumił Linde (1771-1847) był twórcą pierwszego 6-tomowego Słownika Języka Polskiego o charakterze historycznym.  Było to pierwsze nowoczesne wydawnictwo tego typu

 

 

Apteka Królewska działała w Toruniu przy Rynku Staromiejskim w latach 1389-2011 czyli przez 622 lata. Była najstarszą i najdłużej nieprzerwanie działającą apteką w Europie i na świecie. Była jednym z symboli i świadectw toruńskiej bogatej historii, toruńskiej tożsamości i wyjątkowości, znaczenia Torunia w historii powszechnej

 

 

W latach 30.-50. XVIII wieku bogaci przedstawiciele toruńskiej elity patrycjuszowskiej rozpoczęli wznoszenie późnobarokowych i rokokowych reprezentacyjnych, okazałych 2-, 3-kondygnacyjnych pałaców, 5-, a nawet 7-osiowych, powstałych na miejscu kilku wcześniejszych wąskich kamienic

 

 

Ulica Ciasna to niezwykle malownicza i romantyczna uliczka na Starym Mieście. Jej nazwa jest oryginalna od czasu, kiedy ją po raz pierwszy wymieniano w dokumentach w XIV w. (Engengasse). Znajduje sie w południowo-wschodniej części Starego Miasta, biegnie równolegle do Wisły

 

 

Ulica Rabiańska jest jedną z najbardziej klimatycznych i malowniczych ulic Starego Miasta, zachowująca w dużej mierze ślady hanzeatyckiej świetności Torunia. Uroku i tajemniczości dodaje jej nie do końca wyjaśniona nazwa

 

 

Dominikański kościół św. Mikołaja był jedną z najbardziej monumentalnych gotyckich budowli Torunia. Jego rozbiórka w czasie zaboru pruskiego to jedna z największych strat dziedzictwa, jaką poniósł Toruń. Dziś o tym wyjątkowym zabytku przypomina jedynie zarys kościoła na miejscu oraz kilka zachowanych zabytków ruchomych - elementów wyposażenia wnętrza, przeniesionych do innych kościołów

 

 

 

 

Najstarsza mennica w państwie krzyżackim znajdowała się w Toruniu. Jednocześnie była ona nie tylko jedyną najstarszą, ale też jedyną nieprzerwanie działającą w całym państwie krzyżackim. Później stała się mennicą miejską - Toruń posiadał wydane przez króla Kazimierza Jagiellończyka wyjątkowe uprawnienia wybijania monet miejskich toruńskich 

 

 

Towarzystwo Naukowe w Toruniu, założone w 1875 r., należy do wąskiej grupy trzech najstarszych tego rodzaju instytucji naukowych na ziemiach polskich. Powstało w okresie zaborów i swoją działalność skupiało na prowadzeniu badań historycznych dotyczących Pomorza Nadwiślańskiego. Było jednym z wielu przedsięwzięć czyniących z Torunia centrum narodowe polskie Pomorza pod zaborem pruskim. 

 

 

 

Ekonomia jest unikatowym przykładem budynku oświatowego, którego bryła i detal architektoniczny zachowały się do naszych czasów. Obiekt jest najstarszym tego typu w Polsce północnej. Był częścią Gimnazjum Toruńskiego - renesansowej uczelni półwyższej i wiązał się z XVI-wiecznymi planami utworzenia w Toruniu uniwersytetu

 

 

 

 

 

To dwie wyjątkowe gotyckie kamienice toruńskie z XIV w. jednak o szacie barokowej z XVIII w. Są doskonałym świadectwem toruńskiej architektury średniowiecznej i nowożytnej związanej z kulturą najpierw hanzeatycką, a następnie zachodnioeuropejską protestancką bogatego i możnego patrycjatu toruńskiego

 

 

Toruń stanowił w dawnej Rzeczypospolitej jeden z kluczowych węzłów pocztowych. Stała toruńska stacja pocztowa została zorganizowana w 1650 r. przy ul. Rabiańskiej 120 na Starym Mieście

 

 

To niezwykle urokliwy park w sąsiedztwie Starego Miasta, stanowiący południowe zakończenie Plant. Usytuowany na miejscu dawnych barokowych fortyfikacji bastionowych z XVII w. przecina Struga Toruńska z malowniczym stawem, dalej uchodzą przez Grodzę V do pobliskiej Wisły. W centralnej części Doliny znajduje się dużych rozmiarów kulisty zegar słoneczny, ustawiony z okazji Roku Kopernikowskiego (1973)

 

 

 

 

 

Dzięki swoim zasługom naukowym, co za tym idzie sławie, a także różnorodnością zainteresowań, można uznać Samuela Thomasa Sömmerringa (1755-1830) za jednego z najwybitniejszych torunian wszechczasów

 

 

Barokowy kościół franciszkański z poł. XVII w., pierwotnie Reformatów. W klasztorze mieszkał król Jan Kazimierz wraz z dworem, który w 1658 r. stąd kierował walkami o odzyskanie Torunia zajętego przez Szwedów. Kościół jest też Sanktuarium Matki Boskiej Podgórskiej

 

 

Kościół stanowi Sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy, głównej patronki diecezji toruńskiej. W swej architekturze posiada wiele odwołań do dawnych stylów architektonicznych, gotyku, renesansu czy klasycyzmu oraz do stylu budownictwa charakterystycznego dla Pomorza

 

 

To obiekt wzniesiony w latach 1819-1822 r. w stylu klasycystycznym, dla potrzeb Twierdzy Toruń. Stacjonowały tu oddziały pruskiej piechoty i artylerii, łącznie 275 żołnierzy.  W latach 1925-1938 mieściła się tu pierwsza polska Oficerska Szkoła Marynarki Wojennej, poprzedniczka dziś działającej w Gdyni Akademii Marynarki Wojennej

 

 

Zespół zabudowań stacji wodociągowej na Bielanach jestr ciekawym przykładem architektury przemysłowej końca XIX w.

 

 

To jeden z największych, najprężniej działających i najbardziej kultowych klubów studenckich w Polsce, związany także z rockowym zespołem Republika. Rocznie organizowanych jest tu ponad 200 imprez artystycznych, co sprawia, że „Od Nowa" stała się jedną z najważniejszych instytucji kulturalnych Torunia

 

 

Charakterystycznym elementem Torunia są liczne tereny zielone - zarówno parki, bogata zieleń przyuliczna, rozległe obszary leśne i dolinne wzdłuż Wisły, a także zlokalizowany niemal w centrum miasta rezerwat leśny Kępa Bazarowa

 

 

Brukowana ulica Bankowa, biegnąc wzdłuż średniowiecznych murów obronnych pomiędzy gotyckimi bramami miejskimi, oddaje klimat średniowiecznego miasta

 

 

Napoleon Bonaparte przebywał w Toruniu w czerwcu 1812 r., mieszkając w Hôtel de Varsovie (nazywanym też Pod Białym Orłem, później Hôtel de Sanssouci) w Rynku Staromiejskim. Dziś w tym miejscu stoi gmach poczty głównej

 

 

Pomnik w formie ulicznego zdroju upamiętniającego najwybitniejszego prezydenta Torunia wszechczasów, Heinricha Strobanda (1548-1609) stoi od 2011 r. przy zachodniej pierzei Rynku Staromiejskiego

 

 

Powstające coraz częściej w ostatnich latach murale mają często rolę edukacyjną, upamiętniającą, albo okolicznościową (np. murale o tematyce ekologicznej, patriotycznej, historycznej, pamiątkowej)

 

 

Rynek Nowomiejski to centralny plac średniowiecznego Nowego Miasta Torunia - drugiej po Starym Mieście średniowiecznej dzielnicy Torunia wchodzącej w skład obszaru objętego wpisem na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO

 

 

Toruński Rynek Staromiejski jest miejscem, które nieustannie tętni życiem. Plac zapełnia się turystami, ulicznymi grajkami i kuglarzami. Jest głośno, ciasno i międzynarodowo, czyli mniej więcej tak, jak powinno być w miejscu, które jest historyczną i architektoniczną ucztą dla oka