Malowidła w kamienicy ul. Szeroka 19

 

Pomieszczenie na I piętrze w trakcie przednim nakrywa drewniany strop belkowy z polichromiami renesansowymi z 2. poł. XVI w. w formie m.in. klasycznej renesansowej plecionki. Poszczególne róńnobarwne odcinki plecionki odseparowane są charakterystycznymi rozetkami.

 

 

Wspomniany Heinrich Krüger (ok. 1430-1504) był protoplastą tego jednego z najwybitniejszych toruńskich rodów patrycjuszowskich.
Pochodził z Kolonii, a w Toruniu pojawił się w 1462 r. jako faktor gdańskiego kupca Tiedemana Bye, pośrednicząc i reprezentując go w transakcjach, sporach i sprawach z kupcami toruńskimi. Jednak wkrótce, bo już pod koniec lat 60. XV w. zaczął prowadzić samodzielne interesy handlując przede wszystkm zbożem (w 1473 r. zakupił kamienicę ze spichrzem nieopodal bramy Mostowej i portu wiślanego; zobacz: Toruń jako ośrodek handlu zbożem i solą). W 1470 r. otrzymał prawo miejskie i stał się obywatelem Torunia. Zapewne w uzyskaniu tego i wejściu do kręgu patrycjatu toruńskiego pomógł Krügerowi wspomniany ożenek Rockendorfówną, która wniosła mu w posagu kamienicę przy ul. Szerokiej 19.
Będąc pełnoprawnym obywatelem Torunia i dzięki Rockendorfom członkiem najwyższej warstwy społecznej, Krüger już w 1471 r. został wybrany ławnikiem staromiejskim, a w 1473 r. był już rajcą pełniąc kolejno różne funkcje: zarządcy cegielni i wapiennika, zarządcy Kamlarii, zarządcy mennicy, młyna końskiego i przeprawy promowej na Wiśle. W 1483 r. osiągnął tytuł pierwszego burmistrza, pełniąc to stanowisko wielokrotnie później. Następnie w latach 1494, 1496, 1499-1503 r. sprawował funkcję burgrabiego - przedstawiciela króla polskiego w Toruniu.

 

Jednocześnie należał do najbogatszych kupców nie tylko w Toruniu, ale w całych Prusach Królewskich, lokujących swoje kapitały w nieruchomości (np. w latach 1494-1502 kupił 11 domów w Toruniu) i udzielając pożyczek nie tylko kupcom, ale też królowi Janowi Olbrachtowi, za co otrzymał trzy wsie królewskie: Rogowo, Rogówko i Kończewice (poza tymi był też właścicielem kolejnych 8 wsi).
Jako bogaty kupiec był fundatorem i opiekunem licznych ołtarzy i wikariatów w kościele Świętojańskim.

 

Około 1484 r. Krüger wszedł w koligacje z kolejnym potężnym toruńskim rodem patrycjuszowskim - von Allen'ami. A to za sprawą drugiego ożenku - z Christiną, córką burmistrza Tilemanna von Allen i siostrzenicą poźniejszego biskupa warmińskiego, Lucasa Watzenrode.

 

Już od lat 70. XV w., a więc gdy osiągnął stanowiska rajcowskie, zaczął aktywną działalność w sprawach zewnętrznych Torunia i jego interesów. Był jednym z najwybitniejszych ówcześnie burmistrzów Torunia i przywódcą elity kupieckiej; kilkakrotnie uczestniczył w zjazdach stanów pruskich reprezentując Toruń, bronił toruńskiego prawa składu, atakował zamykanie żeglugi przez gdańszczan, żądał cofnięcia zakazu handlu torunian z obcymni kupcami w Gdańsku, walczył o zamknięcie drogi przez Nakło i Tucholę omijającej Toruń do Gdańska (zobacz: Toruń jako centrum gospodarczo-ekonomiczne II); brał udział w poselstwach stanów pruskich do króla polskiego. W 1491 r. na zjeździe stanów pruskich w Grudziądzu skarżył się w imieniu Torunia na konkurencję piwa bydgoskiego.

 

Heinrich Krüger zmarł 19 czerwca 1504 r. i został pochowany w kościele Mariackim; rodzina ufundowała pamiątkowe epitafium nie zachowane jednak obecnie.

 

Obecne wnętrze kamienicy i jego wyposażenie na pierwszy rzut oka w niczym nie przypomina domu średniowiecznego; nie mówi o jego gotyckim pochodzeniu. Jedynie owy polichromowany strop na I piętrze tchnie ducha historycznego.