Kamienica Pod Gwiazdą. Muzeum

Kamienica ta najlepiej reprezentuje typ i wyposażenie wnętrza toruńskiej kamienicy patrycjuszowskiej okresu baroku.
Elementem typowym dla toruńskich kamienic barokowych, obok szeroko stosowanych przedproży i bogatych portali, odznaczających się wysokim poziomem artystycznym, było także bardzo bogate wyposażenie wnętrz, na które składały się: ozdobnie rzeźbione, kręcone klatki schodowe z fugurami alegorycznymi (tutaj Minerwa), ściany wykładane płytkami ceramicznymi importowanymi z Delft w Holandii, intarsjowane drzwi i skrzynie, malowane stropy, ozdobne piece i meble.
Kręcone schody były bardzo charakterystyczne dla barokowych kamienic toruńskich, gdańskich, elbląskich i północnoeuropejskich. Do dziś takiego wyposażenia zachowało się bardzo niewiele; w XIX wieku często kupowano je jako wyposażenie dworów i pałaców i wywożono w głąb Polski.

Przykładem zdobnictwa XIX-wiecznego jest klasycystyczny salonik na I piętrze w trakcie przednim (nad wysoką sienią).

► Więcej nt. wnętrz kamienicy tutaj

► Więcej o barokowych kamienicach toruńskich tutaj.

Dalekowschodnie wyroby z brązu, uzbrojenie, kamienne i drewniane rzeźby a także ceramika i wyroby z kamieni szlachetnych - to wszystko podziwiać można w Kamienicy pod Gwiazdą na wystawie "Świat Orientu". Kolekcja obejmuje przedmioty pochodzące z Chin, Tybetu a także Syjamu, Korei, Wietnamu, Indii oraz Japonii. Jest to także prawdziwa podróż w czasie, bowiem pochodzą one z okresów od 1600 roku p.n.e., po wiek XVIII naszej ery. Zobaczyć można między innymi japoński miecz samurajski czy ziemskie wcielenie Buddy pochodzące z czasów panowania chińskiej dynastii Tang. W dalszej części ekspozycji, obok broni chińskiej i indyjskiej leży XVI-wieczna broń palna. W pomieszczeniu poświęconym wyrobom z brązu znajdują się przedmioty użytkowe i religijne. Przyjrzeć się można liczącym ponad trzy tysiące lat naczyniom na wino, kadzielnicy z czasów panowania dynastii Ming czy rzeźbom kultowym z Tybetu, Indii i Syjamu. Na I piętrze kamienicy znajdują się z kolei płaskorzeźby z kamienia z VI wieku oraz buddyjska stela datowana na XI-XIII wiek. Wśród wyrobów ceramicznych zobaczyć można naczynia pochodzące z okresu dynastii Song, Ming oraz Qing czyli z okresu od 960 do 1912 roku. Oprócz nich wystawione są XVII-wieczne wyroby japońskie, między innymi z kolekcji drezdeńskiej Augusta II Mocnego – tej która uważana jest za największą i najbardziej liczącą się kolekcję porcelany w Europie. II piętro zajmują między innymi wyroby z kamienia a także kamieni szlachetnych z okresu panowania cesarza Qianlong (1736-1795) - nefrytu, adeitu, agatu czy steatytu. 

Najstarsze są zabytki chińskie z czasów dynastii Han (206 r. p.n.e. - 220 r. n.e.), z którą związane są pierwsze przedmioty z porcelany.

Ponadto zebrano tu obrazy, drzeworyty, brązy, rzeźby kamienne oraz drewniane, jak i wyroby z kamieni półszlachetnych, ceramikę i tkaninę. Wśród wyrobów z brązu są nie tylko rzeźby, ale i obiekty użytkowe, z takich okresów historycznych jak panowania dynastii: Shang-In (1600-1027 r. p.n.e.), Han (206 r. p.n.e.-220 r.n.e.), Tang (618-907), Sung (960-1279), Juan (1280-1368), Ming (1368-1644), sięgając aż do wieku XVIII.