Apteka Pod Lwem

 

To najmłodsza z historycznych dotąd funkcjonujących aptek w Toruniu. Mieści się w budynku powstałym w obecnej formie w latach 1826-1830 r. w stylu klasycystycznym w wyniku połączenia dwóch sąsiadujących kamienic: narożnej gotyckiej z ok. 1400 r. (mieszczącej od 1624 r. aptekę) i szkieletowej (pruski mur) z 1819 r., powstałej na miejscu wcześniejszej z 1. poł. XVII w. Drzwi do domu umieszczono na lewej skrajnej osi, wejście zaś do apteki w 1868 r. przeniesiono na prawą oś, gdzie znajduje się do dzisiaj.
Obecna klasycystyczna fasada nawiązuje do fasady owej narożnej kamienicy gotyckiej, kryje 7 średniowiecznych profilowanych pionowych wnęk ostrołukowych od strony Rynku i wnęki łukowe od ul. Królowej Jadwigi. Pierwotna ceglana fasada kamienicy malowana była na czerwono.
Budynek pokrywa wysoki czterospadowy dach z dwoma rzędami okien w formie wolich oczu. Taki rodzaj dachu jest charakterystyczny dla tego czasu i kilkakrotnie stosowany wtedy w Toruniu.
 
Fasada podzielona 7 ostrołukowymi wnękami; w plakietach nadokiennych wyobrażenia instrumentów muzycznych. Ponad wejściem znajduje się godło - pozłacany drewniany lew z czasów założenia apteki.
Aptekę w tym budynku założył w 1624 roku Martin Bernhardt.
Wewnątrz niestety nie zachowało się dawne wyposażenie.