Kamienica ul. Panny Marii 9

 

 

Najbardziej czytelną formą fasady kamienicy jest jej stylistyka manierystyczna w charakterystycznym dla Torunia typie niderlandzkim (różni się jednak nieco od niego ciemnym kolorem fasady) z widocznymi późniejszymi elementami klasycystycznymi w postaci np. obramień okiennych 1. i 2. piętra, boniowania parteru, pochodzącymi z 1895 r.

 

Kamienica gotycka z 2. poł. XV w., przebudowana w okresie renesansu (około 1600 r.).
Od początku budynek jest dwutraktowy i pierwotnie posiadał 3 kondygnacje w trakcie tylnym i 2 kondygnacje w trakcie frontowym, gdzie parter zajmowała wysoka sień o wysokości 6,8 m.

Z czasu gotyckiego zachowane są mury piwniczne i w części naziemnej zbudowane w konstrukcji szkieletowej mury boczne budynku.

W okresie renesansu zbudowano nowy mur elewacyjny z wykonanym w tynku boniowaniem oraz szczytem zdobionym charakterystycznym wówczas dla Torunia i miast północnoeuropejskich ornamentem okuciowym (zobacz: Architektura Torunia).

 

Fragment wysokiej sieni z okapem kominowym nad dawną kuchnią w narożniku.

 

Gotycką wysoką sień podzielono wtedy stropem na dwie kondygnacje, a pozostałe stropy wymieniono na nowe. Wówczas też stropy na parterze i na piętrze oraz mury izby tylnej na 1 piętrze pokryto bogatą manierystyczną dekoracją malarską.

Wewnątrz cenne, bogate polichromie stropowe manierystyczne z 2. poł. XVII w. i ścienne gotyckie z XV w. (zobacz: Malowidła w kamienicy ul. Panny Marii 9).

 

Fragment gotyckiej (XV w.) polichromii ściennej w postaci wici roślinnych w pomieszczeniu traktu tylnego na parterze.

 

Obecnie hotel wraz z sąsiednią kamienicą nr 11 z 1874 r., powstałą w miejscu dwóch kamienic gotyckich, przebudowywanych w okresie nowożytnym. Zachowane są po nich piwnice kryte stropami belkowymi i kolebkowymi oraz w części naziemnej mury boczne z wnękami i śladami pierwotnych stropów. Obecnie jest to budynek czterokondygnacyjny z elewacją klasycyzującą i z bramą przejazdową. Klatka schodowa posiada żeliwne schody.