Kamienica ul. Szeroka 22

To wąska, 2-osiowa kamienica gotycka z ok. poł. XIV w., przebudowana destrukcyjnie w końcu XIX w. na czynszową wielomieszkaniową z handlowym parterem. Wtedy przekształcono też fasadę na klasycystyczną z likwidacją charakterystycznego ozdobnego szczytu manierystycznego. Powstała wtedy forma fasady charakteryzuje się elementami klasycystycznymi, wśród których wyróżnia się postać starorzymskiego boga handlu i kupiectwa Merkurego.

 

Najcenniejszym elementem kamienicy są odkryte w 1999 r. gotyckie malowidła ścienne i stropowe na I piętrze traktu tylnego oraz manierystyczne stropowe na parterze w trakcie tylnym. Są to wyjątkowe zabytki malarstwa średniowiecznego (więcej o fenomenie toruńskich malowideł tutaj).

 

Ww. malowidła gotyckie znajdują się w pomieszczeniu traktu tylnego na I piętrze, które pełniło rolę reprezentacyjną. Oryginalnie pomieszczenie to było wyższe - obecna jego wysokość jest wtórna, dlatego dolne partie malowideł ściennych giną pod poziomem posadzki.

Program malowideł oparty był na wzorcach zachodnioeuropejskich i nawiązywał do treści arystokratycznych. W ten sposób bogaci toruńscy patrycjusze demostrowali swoje aspiracje i ambicje związane z upodobaniami elitarnymi, dworskimi.
 
To samo pomieszczenie nakryte jest stropem drewnianym z belkami pokrytymi unikatową polichromią gotycką z ok. 1400 r. Obok podobnego stropu w kamienicy przy Rynku Staromiejskim 17 to jedyny takie znane polichromie w Toruniu i jedne z trzech w Polsce.
Geometryczna, zmieniająca się rytmicznie dekoracja belek (deski nie zachowały się) nawiązuje do polichromii żeber sklepiennych. Rodzaj zdobienia stanowią ukośne linie z motywami niepełnych kół oraz pawich oczek.

► Zobacz więcej: Malowidła w kamienicy ul. Szeroka 22
 
W latach 80. XIV w. właścicielem kamienicy był Heinrich von Datteln, który odziedziczył ją być może po znamienitym toruńskim mieszczaninie, rajcy Hermanie von Datteln.