Kamienica ul. Łazienna 28

 

 

Stojący pod tym adresem budynek jest jednym z ciekawszych przykładów historyzującej architektury kamienic toruńskich przełomu XIX i XX w. 

Kamienica stoi na dwóch dawnych parcelach średniowiecznych. Były tu dwie gotyckie 3-osiowe kamienice z XIV w. Każda kamienica pierwotnie była szczytową typową toruńską kamienicą hanzeatycką. Najwcześniej na północnej parceli był budynek 1-osiowy i przejazd na podwórze (do dziś zachowany); już w średniowieczu budynek rozbudowano i włączono doń przejazd.

 

Do 1703 r. właściciecielem działki południowej był Daniel Christoph Janitzen (1650-1711) - toruński kupiec, rajca i pocztmistrz (zobacz: Historia poczty w Toruniu).

Od pamiętnej przypadkowej eksplozji prochu nad Wisłą w sierpniu 1703 r. (zobacz: Toruń napoleoński. Napoleon w Toruniu) kamienica ta, wraz z ok. 30 innymi została zniszczona i do 1815 r. pozostawała spalona.

 

Po nabyciu w 1862 r. przez jednego właściciela (Ludwiga Danielowskiego) dwa pierwotne domy zostały przebudowane, rozbudowane i połączone w 1867 r. Z dawnych gotyckich kamienic patrycjuszowskich stały się kamienicą wielomieszkaniową czynszową, posiadającą obecnie gotyckie piwnice i mury obwodowe.

 

Następnie w 1907 r. dokonano generalnej przebudowy, nadbudowano piątą kondygnację i nadano fasadzie zachowany do dziś bogaty sztukatorski wystrój zarówno elewacji, jak i wnętrz. Parter został przekształcony na obszerne pomieszczenia handlowe; z 1910 i 1913 r. pochodzą też secesyjne witryny.

Obecnie budynek reprezentuje styl historyzmu i przywołuje na myśl podobieństwa do budynków weneckich z końca średniowiecza i początków renesansu.

O jego gotyckiej przeszłości przypominają pionowe pasy lizenowe w południowej części elewacji, odpowiadające gotyckim pilastrom.

W pomieszczeniach sklepu zachowany jest sztukatorski wystrój sufitu o formach klasycystycznych.