Kamienica Rynek Staromiejski 9
Lokalizacja:
Kamienica gotycka z ok. 1300 r., najbardziej spośród kamienic w Rynku zachowująca fasadę gotycką (wprawdzie zubożoną w XIX w.), o głębokich ostrołukowych wnękach przypominających te na fasadach Ratusza Staromiejskiego.
Spośród większości toruńskich kamienic gotyckich oryginalnie wyróżniała się brakiem szczytu, który zastąpiony był trzema sterczynami, będącymi przedłużeniem profilowanych pilastrów biegnących przez całą wysokość kamienicy; pomiędzy tymi sterczynami znajdowały się blanki (w podobny sposób w Toruniu zwieńczona była np. kamienica przy Rynku Staromiejskim 24 czy zachodnia kamienica pod adresem ul. Kopernika 21).
Spośród większości toruńskich kamienic gotyckich oryginalnie wyróżniała się brakiem szczytu, który zastąpiony był trzema sterczynami, będącymi przedłużeniem profilowanych pilastrów biegnących przez całą wysokość kamienicy; pomiędzy tymi sterczynami znajdowały się blanki (w podobny sposób w Toruniu zwieńczona była np. kamienica przy Rynku Staromiejskim 24 czy zachodnia kamienica pod adresem ul. Kopernika 21).
Kamienica w formie współczesnej - zubożonej w zestawieniu z wyglądem z okresu świetności z 1. poł. XVIII w. na rysunku G. F. Steinera.Kamienica zniszczona została przebudowami w 1847 i 1879 roku, kiedy to zastąpiono pierwotne zwieńczenie fasady formą istniejącą do dziś, zlikwidowano pierwotny podział wnętrza z charakterystyczną wysoką sienią, zmieniono układ i wielkość okien, co wynikało ze zmiany układu stropów.
W XVII w. kamienica należała do Johana Austena (zm. 1696 r.), bogatego kupca sukiennego, obywatela toruńskiego od 1655 r., rajcy od 1688 r., późniejszego burmistrza, prezydenta i burgrabiego królewskiego w Toruniu, następnie do jego syna.
Ozdobą kamienicy są renesansowe drzwi z 1640 r., bogato i misternie zdobione w formach i sylistyce charakterystycznych dla większości manierystycznych bram toruńskich.
Po obu bokach pilastry z ornamentami m.in. w postaci masek i postaci kobiecych. Środek podzielono na dwa pola, z których górne złozone jest z rzeźbionego portalu z główkami aniołków, pośrodku łuku zwornik w formie główki oraz fryz powyżej, równiez zdobiony główkami aniołków. Pośrodku tego pola znajdowała się oryginalnie kołatka, której dolna tarcza miała formę dwugłowego orła.
Oryginał drzwi znajduje sie w muzeum.
Po obu bokach pilastry z ornamentami m.in. w postaci masek i postaci kobiecych. Środek podzielono na dwa pola, z których górne złozone jest z rzeźbionego portalu z główkami aniołków, pośrodku łuku zwornik w formie główki oraz fryz powyżej, równiez zdobiony główkami aniołków. Pośrodku tego pola znajdowała się oryginalnie kołatka, której dolna tarcza miała formę dwugłowego orła.
Oryginał drzwi znajduje sie w muzeum.
Wewnątrz zachowały się malowidła stropowe z okresu nowożytnego, przedstawiające ornamenty w układach symetrycznych, o motywach roślinnych, okuciowych, postaci ludzkich w strojach i in. (zobacz: Malowidła w kamienicy Rynek Staromiejski 9).
