Lasy toruńskie
Lasy toruńskie to świetne miejsce na wypoczynek i rekreację. Wcale nierzadko torunianie zbierają tu grzyby.
Walorem dla Torunia jest fakt, że lasy otaczają go praktycznie ze wszystkich stron (za wyjątkiem terenów północno-wschodnich). Łączna powierzchnia lasów to 2755 ha, prawie 24% powierzchni miasta.
W naszych lasach żyje wiele zwierząt, m.in. dziki, sarny, jelenie. Mamy też wiele ptaków, w tym niektóre rzadkich gatunków.
Głównym składnikiem drzewostanu lasów toruńskich jest sosna zwyczajna, tworząca bory. Dużą powierzchnię zajmują jednogatunkowe, sztucznie posadzone drzewostany.
Natomiast suche bory wrzosowe i chrobotkowe porastają ubogie piaski wydmowe (części południowe i wschodnie miasta). Lasy na wydmach to też np. Zajęcze Góry oraz ich północna część Rudelka. Jednym z większych i cenniejszych obszarów są rozległe lasy na Bielanach pomiędzy szpitalem bielańskim, Wrzosami a miasteczkiem akademickim UMK. Teren ten to prawie 150 hektarów.
W borach tych uderza duży udział mchów i porostów naziemnych, a drzewa nie osiągają wysokich rozmiarów, podszyt jest skąpy, złożony głównie z jałowców, runo również ubogie, monotonne z udziałem gatunków ciepłolubnych. Na niezalesionych wydmach rośnie szczotlicha siwa i turzyca (na nagich, często rozwiewanych piaskach), kostrzewa i strzępica silna. Pomiędzy wyżej wspomnianymi zespołami a borami, rozpościerają się suche wrzosowiska. W ich składzie dominuje wrzos zwyczajny, borówka brusznica, czasem mącznica lekarska, traganek piaskowy.
Diametralnie różnym, a jednocześnie cennym przyrodniczo zespołem roślinnym jest bujny łęg wierzbowo-topolowy (stanowiący rezerwat) na Kępie Bazarowej. Łęgi takie porastają bowiem żyzne i wilgotne siedliska zalewane przez wodę.
Toruń jest otoczony lasami niemal z każdej strony, a wyjątek w tym stanowią jedynie północno-wschodnie krańce miasta. Stosunkowo duże obszary leśne wkraczające w obszar miasta, powodują, że mieszkańcy nie moga narzekać na brak terenów leśnych.
Północne, wschodnie i południowe krańce Torunia należą do obszarów chronionego krajobrazu (przebiega tędy m.in. krawędź Kotliny Toruńskiej, a południowe części Torunia wkraczają na teren rozległy kompleksu wydm śródląowych.
Toruń jest otoczony lasami niemal z każdej strony, a wyjątek w tym stanowią jedynie północno-wschodnie krańce miasta. Stosunkowo duże obszary leśne wkraczające w obszar miasta, powodują, że mieszkańcy nie moga narzekać na brak terenów leśnych.
Północne, wschodnie i południowe krańce Torunia należą do obszarów chronionego krajobrazu (przebiega tędy m.in. krawędź Kotliny Toruńskiej, a południowe części Torunia wkraczają na teren rozległy kompleksu wydm śródląowych.
W Toruniu najlepszym miejscem do rekreacji leśnej jest Barbarka. Leży ona w północno-zachodnim krańcu Torunia i oferuje bogactwo form aktywnego wypoczynku i atrakcji historycznych i krajoznawczych.
Większość z lasów to lasy państwowe, należące do nadleśnictw: Toruń, Dobrzejewice, Gniewkowo i Cierpiszewo. Lasy miejskie (komunalne, 460 ha) występują na Barbarce, Bielanach, Kępie Bazarowej, Czerniewicach, Rudaku, Na Skarpie, przy Szosie Bydgoskiej i przy ulicy Bema. Wszystkie lasy leżące w granicach miasta mają status lasów ochronnych. Największym zwartym obszarem leśnym jest Barbarka w części północno-zachodniej miasta. W części północnej znajdują się fragmenty Lasu Łysomickiego i Lasu Papowskiego.
Kolejnym dużym terenem jest las na wschodnich i południowych krańcach osiedla Na Skarpie i na Kaszczorku. W kujawskiej części miasta lasy ciągną się od Czerniewic poprzez poligon artyleryjski do Glinek. W przeważającej większości są to monokultury sosnowe.
Obszary Barbarki i lasu na osiedlu Na Skarpie są zagospodarowane turystycznie; prowadzą tędy szlaki turystyczne piesze, rowerowe, konne i ścieżki dydaktyczne.
Kolejnym dużym terenem jest las na wschodnich i południowych krańcach osiedla Na Skarpie i na Kaszczorku. W kujawskiej części miasta lasy ciągną się od Czerniewic poprzez poligon artyleryjski do Glinek. W przeważającej większości są to monokultury sosnowe.
Obszary Barbarki i lasu na osiedlu Na Skarpie są zagospodarowane turystycznie; prowadzą tędy szlaki turystyczne piesze, rowerowe, konne i ścieżki dydaktyczne.