Malermeister na Piekarach

Każdego roku 6 grudnia mija kolejna rocznica wpisania w 1997 r. toruńskiego średniowiecznego centrum na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO.
Wpis na Listę wyróżnia obiekty, które stanowią wspólne dobro ludzkości i posiadają „najwyższą powszechną wartość”. Dodatkowo muszą one spełniać przynajmniej jeden z dziesięciu kryteriów, np. reprezentują „arcydzieło ludzkiego geniuszu twórczego” lub przedstawiają „ważną wymianę ludzkich wartości na przestrzeni dziejów”. Poprzeczka została ustawiona bardzo wysoko, a Toruń spełnia aż dwa kryteria: 1) "obiekty wpłynęły na dalszy rozwój architektury",
2) "obiekty stanowią wybitne dzieło ilustrujące okres historyczny".
Znaleźliśmy się - jak pisze Prezydent Torunia Michał Zaleski na swoim profilu fb - "w gronie ponad tysiąca miejsc na świecie szczególnie chronionych ze względu na swą ponadprzeciętną wartość".

 

A jednym z przykładów owej szczególnej ochrony dziedzictwa jest kamienica przy Piekarach 47 na Starym Mieście. Tutaj ta szczególna troska wyraża się dopuszczeniem/tolerowaniem urozmaicenia i bogactwa różnorodności stolarki okiennej. Albowiem jednolitość stylistyczna jest passe / démodé i dlatego wyróżnić tu możemy przynajmniej 4 rodzaje okien, każdy o różnych szprosach - podziałach okiennych oraz 2 rodzaje kolorystyki stolarki. Precz z estetyką! Precz z zachowaniem stylu! Precz z jednolitością! Precz z porządkiem! Tu jest Polska! Wolny kraj. Tu jest Polnische Witrschaft.

 

 

Kamienica ta w latach 1875-1913 była w posiadaniu malarza Gustawa Rudolpha Jacobi'ego. Przy wejściu do kamienicy na murze zachowały się oryginalne stare napisy: "Malermeister", "G.Jacobi Maler.".
Chociaż jej historia sięga średniowiecza, to obecnie kamienica ma wygląd z czasów całkowitej przebudowy na wielomieszkaniową czynszową (XIX w.), zatracającej oryginalne cechy stylowe budynku (zobacz więcej: XIX-wieczne destrukcje kamienic toruńskich).