Dom willowy ul. Szosa Chełmińska 49-51

 

Wpisany do rejestru zabytków obiekt składa się z budynku mieszkalnego oraz budynku mieszkalno-gospodarczego, znany jako siedziba przedsiębiorstwa budowlanego Ulmer & Kaun.
Budynki powstały ok. 1869 r. i zostały nieznacznie przebudowane w latach 1896-1898 (budynek mieszkalny) oraz w 1913 r. (budynek mieszkalno-gospodarczy). Początkowo należały, wraz z obszerną parcelą, do kupca drzewnego Louisa Angermanna. W 1892 r. Angermann sprzedał nieruchomość i skład drewna spółce budowlanej Ulmer & Kaun. Spółkę tę tworzyli Bruno Ulmer – architekt z Kolonii oraz Fritz Kaun – mistrz budowlany z Torunia. Spółka ta inwestowała m.in. na terenie Wilhelmstadt (Przedmieścia św. Katarzyny), odkupując od Urzędu Królewskiej Fortyfikacji większą część kwartałów we wschodniej części tej dzielnicy, przeznaczonych pod zabudowę mieszkalną. Ulmer i Kaun, wznosząc swoje kamienice, korzystali z projektów berlińskiej spółki architektonicznej Solf & Wichards. Ich realizacje charakteryzują się podwyższonym standardem oraz wysokim poziomem architektonicznym neohistorycznych elewacji. 

 

W budynku w typie willowym mieszkał wraz z rodziną Fritz Kaun, a budynek mieszkalno-gospodarczy służył początkowo jako stajnia, a następnie garaż i mieszkanie. W południowej części parceli Ulmer i Kaun wybudowali biuro przędsiebiorstwa, nie zachowane.
Budynek mieszkalny wzniesiony jest w konstrukcji szkieletowej drewnianej z wypełnieniem ceglanym o bogatym detalu architektonicznym z drewna. Budynek mieszkalno-gospodarczy wzniesiono w konstrukcji mieszanej.

 

Od frontu budynek poprzedzony był założeniem ogrodowym, z fontanną, sięgającym do ul. Szosa Chełmińska (40 m), z której prowadziła reprezentacyjna brama. Kaunowie mieszkali tu do czasu włączenia Torunia do II Rzeczypospolitej w 1920 r.

 

Zabudowania wraz z ogrodem podpupadać zaczęły po II wojnie światowej, będąc w posiadaniu komunalnym miasta zakwaterowano tu 9 rodzin. Ostatecznie jesienią 2021 r. zdziczały już ogród ze starodrzewiem przestał istnieć - został wycięty pod monstrualnie poszerzaną ulicę Szosa Chełmińska. Pierwotnie oddalony o 40 m od ulicy budynek teraz znalazł się tuż przy asfalcie jednej z czterech (!) jezdni nowej arterii. Doprowadzony przez właściciela (miasto) do złego stanu technicznego został wykwaterowany (zobacz: Masowa zagłada historycznego Chełmińskiego Przedmieścia).