Pietas Domini ze Świerczynek

Późnogotycka rzeźba Pietas Domini, ilustrująca dogmat Trójcy Św. (Bóg Ojciec trzymający pod pahcami bezwładne, zdjęte z Krzyża ciało Jezusa; brak gołębicy) pochodzi z pocz. XVI w.
Dzieło nawiązuje do niderlandzkich form sztuki, powstało w warsztacie Mistrza Krucyfiksu Franciszkańskiego w Toruniu (zobacz: Gotycki krucyfiks w kościele Mariackim).
Typ ikonograficzny wyobrażenia Pietas Domini wywodzi się z Niderlandów. Twórcą formuły, w której tronujący Bóg Ojciec prezentuje Chrystusa jako dar ofiarny, ten zaś otwiera prawą ręką ranę w boku, był prawdopodobnie Robert Campin/Mistrz z Flémalle.
Korona Boga Ojca jest późniejsza, barokowa i pochodzi z ok. XVII-XVIII w.
Do wyposażenia ołtarza głównego (powstałego w 1696 r.) rzeźba ta trafiła dopiero w końcu XIX w., w czasie remontu kościoła. W Świerczynkach natomiast znalazła się najpewniej po 'potopie' szwedzkim, przeniesiona z kościoła Ducha św. na Rybakach w Toruniu.
Dzieło nawiązuje do niderlandzkich form sztuki, powstało w warsztacie Mistrza Krucyfiksu Franciszkańskiego w Toruniu (zobacz: Gotycki krucyfiks w kościele Mariackim).
Typ ikonograficzny wyobrażenia Pietas Domini wywodzi się z Niderlandów. Twórcą formuły, w której tronujący Bóg Ojciec prezentuje Chrystusa jako dar ofiarny, ten zaś otwiera prawą ręką ranę w boku, był prawdopodobnie Robert Campin/Mistrz z Flémalle.
Korona Boga Ojca jest późniejsza, barokowa i pochodzi z ok. XVII-XVIII w.
Do wyposażenia ołtarza głównego (powstałego w 1696 r.) rzeźba ta trafiła dopiero w końcu XIX w., w czasie remontu kościoła. W Świerczynkach natomiast znalazła się najpewniej po 'potopie' szwedzkim, przeniesiona z kościoła Ducha św. na Rybakach w Toruniu.