Pieta ze Świerczynek

Świerczyńskie gotyckie przedstawienie Marii trzymającej na kolanach martwe ciało Jezusa to jedno z najciekawszych takich dzieł zachowanych w kościołach wiejskich na terenie dawnego państwa krzyżackiego. Wyróżnia się relatywnie dużą jakością artystyczną, znaczną siłą ekspresji i silnym oddziaływaniem emocjonalnym na widza.
Zostało wykonane w drewnie ok. 1400 r. w jednym z toruńskich warsztatów snyncerskich (być może w tym samym, w którym powstała rzeźba Chrystusa w Grobie dla kościoła franciszkańskiego).

Maria przedstawiona została jako dojrzała kobieta. Nieco przerysowana mimika jej twarzy wyraża głęboki ból i cierpienie - tępym spojrzeniem spogląda zapuchniętymi oczami, nad którymi widoczne wyraźnie zmarszczone czoło na kształt litery V pomiędzy zgrubiałymi łukami brwiowymi, wargi są obrzmiałe i wykrzywione.
Pozbawione idealizmu i naturalizmu jest ciało Chrystusa, o wyraźnych, mocnych rysach, eksponujące szczególnie ranę w boku. Pomimo, że twarz jest martwa, o zapadniętych oczach, cofniętej żuchwie, to jednak jest jakby niemym krzykiem wpatrzona w widza.

 

Przedstawienie eksponowane jest w prezbiterium kościoła, w jednej z niszy podokiennych za ołtarzem głównym. Nie jest to pierwotne, oryginalne miejsce umieszczenia dzieła.