Kamienica ul. Szeroka 26-28
Obszerna wielkomiejska kamienica narożna powstała dla Josepha Wollenberga wg projektu z 1900 r. toruńskiego mistrza budowlanego Gustava Adolpha Conrada Michaela Immanns (1865-1913) w miejscu dwóch posiadłości poprzednich, powstałych w wyniku dawnego połączenia kilku parceli średniowiecznych.
 |
|
Poprzednia kamienica narożna (stojąca w miejscu zachodniej części obecnej) miała formę toruńskiej kamienicy patrycjuszowskiej i w okresie nowożytnym adekwatną elewację manierystyczną. Wyposażona była w ozdobną bramę - drzwi dębowe z ok. 1630-1640 r., ze sceną śmierci starorzymskiego legionisty Marka Kurcjusza.
Sławiony był on jako wzór cnót obywatelskich i jako przykład ofirarnej miłości ojczyzny, stąd popularny był w Toruniu, gdzie patrycjat szczególnie hołdował ideałom miasta-republiki i wartościom antycznym (więcej o tym tutaj). W okolicznościach wyburzenia i budowy w 1900 r. obecnej kamienicy brama ta została przekazana do muzeum. Zaginęła jednak w czasie II wojny światowej, obecnie uznana jest jako strata wojenna. Tematem tej wspaniałej, bogato rzeźbionej bramy była wielka centralna scena umieszczona w obramionej płycinie, przedstawiająca śmierć Marka Kurcjusza rzucającego się na koniu w płomienie. W bocznej części zdobiona kołatka oraz rzeźbiony pilaster z przedstawieniem maski, kości winogrod, wyżej rycerz z mieczem i tarczą, a w dolnej części małe putto. Obok bramy z Kamienicy Eskenów, była to druga zachowana brama figuralna nowożytna w Toruniu. W końcu XVIII w. właścicielem dawnej narożnej kamienicy był Jacob Heinrich Augstin (1729-1784), kupiec, członek Trzeciego Ordynku, ławnik przedmiejski i staromiejski, księgarz. W 1856 r. Carl Augstin sprzedaje kamienicę. Z dawną narożną kamienicą wiąże się legenda >>> |
