Spichrze przy ul. Łaziennej

Ulica Łazienna w dawnym Toruniu miała duże znaczenie: jako jedna z klilku prowadziła prostopadle do nabrzeża portowego i w średniowieczu - wtedy jej południowy odcinek nazywano ul. Szkolną - w dużej mierze zabudowana była domami-spichrzami, które po zmniejszeniu intensywności handlu zbożem przez torunian w XVII w. zaczęto przekształcać na kamienice mieszkalne. Z kolei w północnym odcinku obecnej ul. Łaziennej - nazywanym wtedy ul. Jęczmienną - pichrze pojawiły się w XVI-XVIII w. (w wyniku przekształcenia wczesniejszych domów).

 

Obecnie tylko dwa tutejsze budynki zachowały znamiona świadczące o pełnionej przez nie spichlernej funkcji.

 

<  Przy ul. Łaziennej 3 stoi dawny mieszkalny dom-spichrz gotycki z przełomu XIII i XIV w., przebudowany w okresie renesansu (XVI/XVII w.) z zachowaniem dotychczasowej funkcji; z tego okresu pochodzi fasada z trzema smukłymi wnękami oraz manierystycznym zdobieniem szczytu.
Kamienica ponownie została przebudowana na spichrz w 1861 r., z wprowadzeniem nowego podziału na kondygnacje i otwory okienne; w takim stanie dotrwała do dziś.
W 1927 r. właścicielem był Rudolf Preuss, który uruchomił tu Pomorską Fabrykę Wyrobów Papierowych, po II wojnie światowej użytkowany był przez Toruńskie Zakłady Graficzne.

 

Natomiast pod adresem Łazienna 16 znajduje się tzw. "czerwony spichrz" - mieszkalny budynek średniowieczny, przebudowany ok. 1590 r. na renesansową rezydencję toruńskiego rodu patrycjuszowskiego Eskenów i ponownie przebudowany ok. 1850 r. - tym razem radykalnie na spichrz; w tej formie pozostał do dziś. Więcej o domu Eskenów tutaj.