Kamienica plac św. Katarzyny 4
LokalizacjaPrzedmieście św. Katarzyny (Wilhelmstadt), plac św. Katarzyny 4
650 m na wsch. od Rynku Staromiejskiego
To ciekawa architektonicznie i bogato zdobiona kamienica z przełomu XIX i XX w., z dominującymi elementami stylu neorenesansu i neobaroku, z rozbudowaną w formie pseudoryzalitu częścią portalową, w której umieszczona jest klatka schodowa. Pierwotnie zwieńczona była neobarokową wieżyczką z latarnią.
Tutaj Klinikę Chorób Kobiecych i Chirurgicznych prowadził dr Saft, gdzie w 1921 r. na świat przyszedł sławny później podróżnik Tony Halik.
Później mieściło się tu studio Pomorskiej Rozgłośni Polskiego Radia, powstałej w Toruniu w 1935 r. Budynki rozgłośni i maszt nadawczy zbudowano w lewobrzeżnej części miasta, na Stawkach (w styczniu 1945 r. zabudowania te zostały wysadzone w powietrze przez wycofujących się Niemców). Rozgłośnia toruńska dysponowała mocą 24 kW i tym samym była wtedy drugą pod względem mocy po stacji Warszawa-Raszyn.
Rozgłośnia Pomorska odegrała ważną rolę w propagowaniu zagadnień nurtujących regionalne środowisko kulturalne i artystyczne. Było to szczególnie ważne wobec sytuacji politycznej i nasilających się dążności rewizjonistycznych II Rzeszy Niemieckiej co do polskiego Pomorza. W specjalnym cyklu audycji zajęto się m.in. sylwetkami pisarzy pomorskich, zagadnieniem folkloru nadmorskiego, kaszubskiego, mazurskiego i warmińskiego, referowano o bieżących wydarzeniach w życiu kulturalnym i artystycznym Torunia i Pomorza.
Po II wojnie światowej, 25 listopada 1945 r. odtworzono rozgłośnię w Toruniu, a dwa lata później uruchomiono nadajnik mocy 29 kW, jednak rozgłośnia straciła samodzielny byt na rzecz Rozgłośni Pomorskiej w Bydgoszczy powstającej już od 1945 r. na bazie materiałowej radia toruńskiego.
Później mieściło się tu studio Pomorskiej Rozgłośni Polskiego Radia, powstałej w Toruniu w 1935 r. Budynki rozgłośni i maszt nadawczy zbudowano w lewobrzeżnej części miasta, na Stawkach (w styczniu 1945 r. zabudowania te zostały wysadzone w powietrze przez wycofujących się Niemców). Rozgłośnia toruńska dysponowała mocą 24 kW i tym samym była wtedy drugą pod względem mocy po stacji Warszawa-Raszyn.
Rozgłośnia Pomorska odegrała ważną rolę w propagowaniu zagadnień nurtujących regionalne środowisko kulturalne i artystyczne. Było to szczególnie ważne wobec sytuacji politycznej i nasilających się dążności rewizjonistycznych II Rzeszy Niemieckiej co do polskiego Pomorza. W specjalnym cyklu audycji zajęto się m.in. sylwetkami pisarzy pomorskich, zagadnieniem folkloru nadmorskiego, kaszubskiego, mazurskiego i warmińskiego, referowano o bieżących wydarzeniach w życiu kulturalnym i artystycznym Torunia i Pomorza.
Po II wojnie światowej, 25 listopada 1945 r. odtworzono rozgłośnię w Toruniu, a dwa lata później uruchomiono nadajnik mocy 29 kW, jednak rozgłośnia straciła samodzielny byt na rzecz Rozgłośni Pomorskiej w Bydgoszczy powstającej już od 1945 r. na bazie materiałowej radia toruńskiego.
