Pałac Jacoba Theodora Riessa

W obecnej formie architektonicznej budynek powstał w połowie XVIII wieku w stylu rokokowym w wyniku przebudowy dwóch kamienic wcześniejszych. Pierwotnie jednak były tu 3 parcele zabudowane trzema kamienicami średniowiecznymi mieszczańskimi. Ich pozostałością jest np. późnogotyckie, dwuprzęsłowe krzyżowo-żebrowe sklepienie ze śladami dekoracji malarskiej, umieszczone w miejscu poprzedniego sklepienia kolebkowego na parterze, w izbie oficyny północnej. Na 1. piętrze oficyny północnej zachował się też strop nowożytny z polichromią. W sali na I piętrze pałacu zachował się strop sztukatorski z XIX w.

Pałac przebudowany został na pocz. XX w. w stylu klasycystycznym z przekształceniem i uproszczeniem fasady.

Fasada na poziomie parteru i pierwszego piętra podzielona pilastrami z głowicami w formach jońskich.

 

Był to jeden z kilku XVIII-wiecznych pałaców patrycjatu toruńskiego, jednak jako jedyny nie należał do przedstawiciela elity intelektualno-finansowej dominującego w Toruniu wyznania protestanckiego. Podobnie jak pozostałe pałace, tak i ten nie przetrwał do dziś w pełnej krasie - zdobiona rokokowo fasada oraz wnętrza zostały destrukcyjnie przekształcone w okresie zaboru pruskiego.

Pałac należał do Jacoba Theodora Riessa, pochodzącego z Krakowa dra medycyny, katolickiego-mniejszościowego rajcy toruńskiego i pocztmistrza królewskiego w Toruniu (>>>) po 1749 r., zięcia znanego torunianina XVIII wieku - Jakuba Kazimierza Rubinkowskiego.

 

Od lat 90. XIX w. do końca okresu pruskiego (1919 r.) dzialał w tym budynku skład kolonialny i delikatesowy z palarnią kaw oraz destylarnią likierów (w tym min. słynnych Toruńskich Kropli Życia) Carla Matthesa.

Od 1923 r. do 2011 r. była tu siedziba towarzystwa ubezpieczeniowego.

Obecnie restauracja i pokoje na wynajem.