Efraim Oloff
(1685-1735) - pastor, profesor Gimnazjum Akademickiego, erudyta, miłośnik języka polskiego, jeden z pierwszych badaczy historii literatury polskiej.
Efraim był synem Martina Oloffa pochodzenia duńskiego, pastora, wybitnego bibliofila i kaznodziei, od 1694 r. działającego w Toruniu, i Konkordii Kersten.
Po nauce w toruńskim Gimnazjum Akademickim podjął studia na uniwersytecie w Lipsku. Od 1712 r. był profesorem nazdwyczajnym toruńskiego Gimnazjum Akademickiego, gdzie działał jako wykładowca i gorliwy propagator języka polskiego, zwłaszcza w tym okresie saskim, gdy panowała łacina, francuski, a nie doceniano znaczenia języka narodowego. Ożywiona działalność Oloffa w tym zakresie spowodowała, że toruńskie Gimnazjum Akademickie stało się ważnym ośrodkiem nauki i badań nad językiem polskim w Rzeczypospolitej. Po nim rolę tę przejęli kolejni profesorowie - Michał Bigusław Ruttich i Jan Daniel Hoffmann.
W 1713 r. Oloff przyjął stanowisko kaznodziei polskiego i niemieckiego w Elblągu. Tam tworzył też panegiryki w języku polskim i ożenił się Krystyną Grass, córką tamtejszego kupca.
W 1721 r. powrócił z rodziną do Torunia jako pastor i kaznodzieja polski i niemiecki do kościoła Trójcy Św. Był jedną z czołowych postaci toruńskiej kultury i elity intelektualnej i równocześnie gorliwym luteraninem. Jednocześnie kategorycznie występował przeciw jezuitom i prowadzonej przez nich kontrreformacji, dlatego później jezuici skierowali przeciwko niemu oskarżenia w związku z tumultem toruńskim, uznając go za jednego z inspiratorów ideowych tych zajść. To spowodowało, że przejściowo czując zagrożenie represjami na kilka miesięcy opuścił Toruń i schronił się w Gdańsku.
Jako historyk zajmował się i pisał na temat m.in. historii Torunia, historii polskiej pieśni kościelnej, polskiego drukarstwa. Głównym dziełem życia Oloffa była wydana w 1744 r. (po jego śmierci) publikacja dotycząca polskiej hymnologii pt. Polnische Liedergaeschichte von polsnischen Kirchengesängen undderselben Dichtern und Übersetzern... Na odwrocie karty tutułowej zawiera drzeworyt z wizerunkiem głośnego pastora toruńskiego, Piotra Artomiusa.
